Karega pastro,
      la pasinta jaro 2009 estis tre tre feliĉa al ni, dibenita jaro, sed ankaŭ eksterordinara malfacila jaro. Ni devis danki multege la CER-ES gemembroj, precipe, la tuta konsilantaro pri diversaj solvoj trovitaj por helpi la Orfejon, la OLE-n (Orfa Lernejo Esperanto), la Flegejon kaj la Mezlernejon de Koudo.

Carissimo Padre,
      lo scorso anno 2009 è stato molto bello per noi, un anno benedetto, ma anche un anno straordinariamente difficile. Noi dobbiamo ringraziare moltissimo i membri del CER-ES, soprattutto tutto il consiglio per le varie soluzioni che ha trovato per aiutare l’orfanotrofio, la OLE (Scuola Esperantista Orfani), l’infermeria e la Scuola Media di Koudo.

KIO ESTIS FARITA;
Sukcesoj kaj Malsukcesoj:

COSA E’ STATO FATTO,
Successi e Insuccessi:

A/ DIBENITAN JARON.

A/ ANNO BENEDETTO da DIO

1. - Ĉe la Orfejo.
La vizito de la Misiistoj de CER-ES estis tre varma kaj alportis al infanoj riĉajn donacojn, edukkonsilojn, lumilojn, aĉeton de naciaj ŝtofoj, ludilojn…ktp. La plej granda donaco estis la kontenero. Unua el la Socialaj Organizoj en la komunumo Lokossà, CPIRS/Benin fierigis pro la akcepto de diversaĵoj de la kontenero. Ĝis la jaro 2020, ni daŭrigos uzi materialojn de la kontenero. Ni ne forgesis la medikamentojn, ke ni ankoraŭ uzas. La Granda Festo ĉe la marbordo de Grand-Popo estis tre fama kaj neforgesita.
La vizito de Luciano helpis kontroli la lumoj, la pumpon kaj la paneloj; estis klara, ke Luciano ne povus esti en Benino sen paroli de la Abeloj; Li vizitis la abelkestojn kaj gvidi kursojn pri la moderna abelbredado.
En Novembro 2009, la vizito de belgaj gestudentoj alportis al infanoj kelkajn donacetojn, kulvualojn, Kristnaskajn ludilojn, kursojn de higieno pri purigado de mano antaŭ manĝi, purigado de dentoj, korpan higienon, aĉeto de materialoj (tablo kaj du marmitoj) por la manfaritaĵo de ŝtofo «Batik».
Novaj geknaboj atingis la Orfejon pro la aĉaj vivkondicoj ligitaj al sengepatra vivo. Ni sendis iliajn fotojn kaj klarigo de unuopa kondiĉo. Malgraŭ la nombro de la infanaro de la Orfejo, ni ne povus fermi okulojn al aĉaj kondiĉoj de kelkaj infanoj pro la amo de Dio.
La restado de la belgaj gestudentoj renovigis kelkajn kutimoj pri nia internacia lingvo Esperanto: kursetoj kun desegnaĵoj, spertoj de Esperanto en Bruselo, interkulturaj vesperoj verdaj, movigas la Orfejon dum la du jarfinaj monatoj sub la okuloj de la Klubo «Mano en Mano». Tiu klubo ricevis ankaŭ la ceĥianino Vladka Chvatalova la 5an de Januaro 2010, kiu vere kuraĝigas nian laboron: «la honestaj homoj ne bezonas fari bruon por montri iliajn spertojn kaj sukcesojn» si pensas. Si eĉ fotografis niajn lernolibrojn kaj promesis kompletigi ilin.

1. - Presso l’orfanotrofio
La visita dei Missionari del CER-ES è stata molto calorosa ed ai bambini ha portato ricchi doni, consigli educativi, candele, acquisto di stoffe locali, giocattoli, ecc. Il più grande regalo è stato il container. Primo fra le organizzazioni sociali nel Comune di Lokossà, il CPIRS/Benin è stato fiero di aver ricevuto le varie cose del container. Fino al 2020, noi continueremo ad usare i materiali del container. Noi non abbiamo dimenticato le medicine, che stiamo ancora usando. La grande Festa sulla costa di Grand-Popo è stata molto famosa e non dimenticata.
La visita di Luciano ci ha aiutato a controllare le luci, la pompa e i pannelli; era chiaro che Luciano non poteva trovarsi in Benin senza parlare delle api. Egli ha visitato le arnie e ha guidato i corsi di apicoltura moderna.
In novembre 2009, la visita di alcuni studenti belgi ha portato ai bambini qualche regalino, zanzariere, giocattoli natalizi, corsi di igiene sulla pulizia delle mani prima di mangiare, sulla pulizia dei denti, sull’igiene della persona, e acquisto di materiali (un tavolo e due recipienti) per la manifattura della stoffa «Batik».
Nuovi fanciulli sono giunti all’orfanotrofio a causa delle cattivissime condizioni di vita senza genitori. Noi abbiamo spedito le loro foto e spiegato la loro singolare condizione. Nonostante il numero di bambini dell’orfanotrofio, noi per amore di Dio non possiamo chiudere gli occhi di fronte alle dure condizioni di altri bambini.
La permanenza degli studenti belgi ha rinnovato un po’ l’abitudine alla nostra lingua internazionale esperanto: piccoli corsi e disegnini, esperienze di esperanto a Bruxelles, verdi serate interculturali, hanno movimentato l’orfanotrofio negli ultimi due mesi finali dell’anno sotto gli occhi del Club “Mano en Mano” (Mano nella mano). Questo Club il 5 gennaio 2010 ha anche ricevuto la ceca Vladka Chatalova, che ha molto incoraggiato il nostro lavoro: Ella pensa che «gli uomini onesti non hanno bisogno di fare rumore per mostrare le loro esperienze e i loro successi». Ella ha anche fotografato i nostri libri scolastici ed ha promesso di completarli.

2. - Ĉe la Flegejo.
La vizito de belgaj flegistinoj, kiuj dum 6 semajnoj akceptis gemalsanuloj senpage kuraĝigis la popolon de Tozounmé kaj de najbaraj vilagoj; mutaj materialoj kaj ses matrasoj estas lasitaj por daurigi la kuracadojn sed ne plu senpaga, almenau etaj pagoj por renovigi la medikamentojn kaj helpi al la lokaj du flegistinoj.

2. - Presso l’infermeria. La visita di infermieri belgi, che per 6 settimane hanno accolto gratuitamente i malati ha dato coraggio alla popolazione di Tozounmé e dei villaggi limitrofi; è stato lasciato molto materiale e sei materassi per continuare le cure ma non più gratis, (occorre) almeno un piccolo pagamento per riacquistare le medicine e aiutare i due infermieri locali

3. - Ĉe la Orfa Lernejo Esperantista (OLE) La Misiistoj riminaj aĉetis lernolibrojn, kajerojn, matematikilojn, kaj per kontenero, multegajn ilojn por lernejo kaj futbalo-pilkojn.
Belgaj gestudentoj aĉetis cementojn por cementi du klasojn konstruistajn (nefinitajn) de germana familio Ohlig el Kevealar.

3. - Presso la OLE (Scuola esperantista degli orfani)
I missionari riminesi hanno acquistato libri di scuola, quaderni, sussidi per la matematica e tramite il container, hanno inviato molti oggetti utili per la scuola e palloni da calcio.
Gli studenti belgi hanno acquistato dalla famiglia tedesca Ohlig di Kevealar del cemento per sistemare le classi (non finite)

4. - Ĉe la Mezlernejo de Koudo.
La Mezlernejo de Koudo ankaŭ ricevis multe el la Misiistoj de Rimini, temas pri lernolibroj, skribiloj, paperaj, vortaroj. El la kontenero, komputiloj, printiloj, skribaĵoj, desegnaĵoj, kartografaĵoj, sportaĵoj…futbalo-pilkoj.
La konstruo de moderna tualetejo financita de CER-ES helpe de Gabriella honorigas la lernejo! Paolo kaj Lia Paganini helpis pagi la abonon de Komunuma akvo-linio.
La konstruo de la klaso 3a (la kvara klaso en mezlernejo), kun 46 gestudentoj, ekde la komenco ne ricevis konsento de Carla Poli kaj de ni pri la nombro kaj pri la monsumo disponebla, kvankam ni ebligas fari du klasojn, ĉar la unua kaj la dua estis ĉambroj kun dimensioj ne regulaj (5m x 5m), kiu devus enteni 39 gestudentojn, kaj la alia 33. La tria klaso farita kun helpo de la familio Gobbi estas la sola normala klaso de tiu Mezlernejo. Kun minacoj de la Aŭtoritatoj stataj pri edukado elpreni nian aŭtorizon, ni kun timo restis surdaj al konsilioj de Carla Poli por komenci la konstruon de du klasoj, kaj post la teretaĝo(nia nuna etapo) daŭrigos kun du klasoj supre. Poste, ni uzos la malnovajn kiel dormoĉambrojn, kiuj ege maltrankviligas nin; ĉar, ciu jaro, georfoj post la sesa jaro en baza lernejo devas atingi la Mezlernejo en Koudo. Do, ni ricevis la promesitan 3. 000 eŭroj de Carla, 1. 000 eŭroj de CER-ES, de kiu ni ne perdis esperon estontan. Hodiaŭ, restas eta laboro de feristo supre por fari la slabon: 1500€ por la slabo (8t de cementoj, 18m3 de ŝtono, 18m3 de sablo, 200€ por laboristoj de slabo); ni sendis fotojn de la lastaj etapoj de la laboro. Poste, kun 2. 000€ por stuki, pentri kun pordoj kaj fenestroj.
Tamen, ni devas elkore danki la grandajn monsumojn dediĉitajn al CPIRS, ĉu por nutraĵo jare, ĉu por lernejoj, tualetejoj. Pro tio nia klubo de Esperanto, Mano en Mano, klopodas respekti nian devon de lernado de la internacia lingvo Esperanto, ponto inter popoloj!

4. - Presso la Scuola Media di Koudo
Anche la scuola media di Koudo ha ricevuto molto dai missionari di Rimini, libri di scuola, materiale per scrivere, carta, vocabolari. Dal container sono venuti fuori computers, stampanti, scritti, disegni, cartografie, materiale per lo sport e il calcio.
La costruzione dei nuovi bagni finanziata dal CER-ES attraverso l’aiuto di Gabriella ha fatto onore alla scuola! Paolo e Lia Paganini hanno aiutato a pagare la quota per l’acquedotto comunale.
La costruzione della terza classe (la quarta nella scuola media), con 46 studenti, fin dall’inizio non aveva ricevuto l’approvazione di Carla Poli, e neanche la nostra a causa sia del numero (n.d.t.: di studenti) che della somma di denaro disponibile, ciononostante abbiamo permesso di fare due classi, poiché la prima e la seconda erano camere di dimensioni non regolari (5m x 5m) che dovrebbero contenere 39 studenti e l’altra 33. La terza classe, fatta con l’aiuto della famiglia Gobbi è l’unica classe normale di questa scuola media. Con le minacce delle ‘Autorità statali per l’educazione’ di toglierci la nostra autorizzazione, noi per paura siamo rimasti sordi ai consigli di Carla Poli di cominciare la costruzione delle due classi, e dopo il piano terra (la nostra attuale tappa) proseguiremo con le due classi sopra. Dopo di ché, noi useremo le vecchie (classi) come camere da letto che ci preoccupano molto perché ogni anno gli orfani, dopo il sesto anno nella scuola di base, devono approdare alla scuola media a Koudo. Quindi, noi abbiamo ricevuto i 3000 euro promessi da Carla, 1000 euro dal CER-ES, dal quale noi non abbiamo perso la speranza di (di aiuti). Oggi resta (da fare) un piccolo lavoro da parte del fabbro per fare il solaio superiore: 1500 euro per la soletta (8 tonn di cemento, 18 metri cubi di pietre, 18 metri cubi di sabbia, 200 euro per quelli che lavorano la soletta); noi abbiamo spedito le foto delle ultime tappe del lavoro. Poi, 2000 euro per stuccare, verniciare, porte e finestre.
Tuttavia, noi dobbiamo ringraziare di cuore per la grande somma di denaro dedicata al CPIRS, sia per gli alimenti annuali che per le scuole, i bagni. Per questo il nostro Club di Esperanto, Mano en Mano, si sforza di rispettare il nostro dovere di studiare la lingua internazionale ESPERANTO, ponte fra i popoli!

B/ MALFACILA JARO.

B/ ANNO DIFFICILE

La internacia financa krizo de grandaj landoj de Eŭropo kaj Ameriko ne indulgis Afrikajn Landojn kaj farigis eĉ akra, danĝera al kamparanoj. Tio vere pezas sur niaj kapoj. La infanoj grandigas kaj iliaj bezonoj kreskigas.

La crisi finanziaria internazionale delle grandi nazioni d’Europa e d’America non ha risparmiato quelle africane, rendendo più dure e difficili le condizioni dei campagnoli. Questo pesa veramente sulle nostre teste. I bambini diventano grandi e i loro bisogni crescono.

1-Cela Orfejo!
La litoj ĝis nun ne trovas matracojn; ni bezonas pordegon en la granda enirejo.

1 – Presso l’orfanotrofio!
Finora i letti non hanno trovato i materassi; abbiamo bisogno del portone nell’ingresso principale.

2- Ĉe la OLE!
La ĉiutaga malhelpo estas la studentaj benkoj por la knaboj. Inter la ses klasoj, kvar estas konstruitaj en brikoj; du klasoj ne trovas ankoraŭ, do, ili estas en termuro.

2- Presso la Ole
Il problema quotidiano sono i banchi scolastici per i ragazzi. Delle sei classi, quattro sono costruite in mattoni; due classi non ci sono ancora, quindi, esse sono fatte con muri di terra.

3- Ĉe la Mezlernejo Esperantista de Koudo.
Vere, la problemoj, kiuj ekzistis ĉe OLE kaj Orfejo translokiĝas al Koudo: problemoj de dormoĉambroj, de tualetoj (jam solvitaj), studejo, metiejo por reenmeto. Nun, mi ne plu kapablas daŭrigi klasojn por la 5a, 6a klaso, kaj la fina klaso de Mezlernejo por iri al la Universitato pro la manko de mono por konstrui novajn klasojn kaj pagi profesorojn. Pro tio, ni havas seriozajn demandojn:

3- Presso la Scuola Media Esperantista di Koudo
A dire il vero, i problemi che c’erano alla OLE e all’orfanotrofio si sono trasferiti a Koudo: problemi di camere da letto, due bagni (già risolti) studio, laboratorio per il reinserimento. Ora non sono più grado di continuare le classi 5 e 6 e per la classe finale della Scuola Media prima dell’Università, questo per mancanza di denaro per costruire nuove classi e pagare i professori. Per questo, noi abbiamo domande molto serie:

a) - Ĉu ni lasos la grandajn studentojn post la Ekzameno BEPC regajni familiojn?
b) - Ĉu daŭrigos helpojn al studentoj, kiuj bone laboras lernejon por atingi Universitatojn? Ĉu en Orfejo aŭ en familio?
c) - Kion fari kun infanoj adoptitaj? Ĉu ili daŭrigos ilian restadon?
d) - Ĉu eblas metiigi studentojn, kiuj ne kapablas daŭrigi studon, kaj ne havas seriozajn membrojn de familioj, kiuj helpos ilin estonte?

a) - Noi lasceremo che gli studenti più grandi ritornino alle loro famiglie dopo l’esame BEPC?
b) - Continueremo ad aiutare gli studenti che lavorano bene a scuola per farli approdare alle Università? Nell’orfanotrofio o nella famiglia?
c) - Che cosa fare con i bambini adottati? Continuerà la loro permanenza?
d) - Gli Si può dare un mestiere agli studenti che non sono in grado di continuare gli studi e che non hanno buone e serie famiglie, chi li aiuterà nel futuro?

Ni estas scivolemaj de solvoj por daŭrigi la formadon de tiuj gejunuloj.

Noi siamo desiderosi di soluzioni per continuare la formazione di questi giovani.

CPIRS/Benin.

CPIRS / Benin

Traduzione di Norma Cescotti

Karega Pastro,
Hieraŭ vespere ĉe la Orfejo de Tozounmé, kunvenis la infanaro kaj CPIRS-aktivuloj por diskutadi pri la restado de belgaj flegistinoj; temis pri la kunportoj de infanoj, purigado de ĉambroj, de la kortoj, de vestaĵoj, kaj helpoj de grandaj gejunuloj ĉe la flegejo.

Carissimo padre,
Ieri sera presso l'Orfanotrofio si sono riuniti gli orfani ed i collaboratori del CPIRS per discutere la permanenza delle infermiere belghe. Si è parlato del comportamento dei bambini, della pulizia delle camere, del cortile, dei vestiti, e dell'aiuto dei ragazzi più grandi presso l'Ambulatorio.

Maria Goretti aldonis unu virinon al la du kuiristinoj de infanoj, kiun si pagos, ĉar la flegistinoj manĝos apartan manĝaĵon preparontan de niaj kuiristinoj (vizitantinoj aĉetos varojn por manĝaĵo).

Maria Goretti ha aggiunto una donna alle due cuoche dei bambini, e che pagherà lei, perché le infermiere consumeranno un mangiare particolare che sarà preparato dalle nostre cuoche. (le infermiere però faranno la spesa).

Por fini la kunvenon, Patro Duilio Magnani estas elektita Honora Patro de la Orfejo de Tozounmé por multegaj preĝoj, agadoj, pensoj kaj instigado al la Internacia Lingvo Esperanto, ponto inter homoj;

Per finire la riunione, DDM è stato eletto Padre ad Honorem dell'Orfanotrofio di Tozounmé per le molte preghiere (?), opere, idee e suggerimenti per la Lingua Internazionale Esperanto, ponte fra gli uomini;

baldaŭ, multaj popoloj renkontigos en Tozounmé kaj kiel konsilis Duilio, Esperanto kovros niajn diskutojn; tiu-ci matene, la granda foto de Duilio estis alkroĉita ĉe la Orfejo, kiun jam, la kanadanino miras.

presto molti popoli si incontreranno a Tozounmé e, come ha consigliato Duilio, l'esperanto si userà nei nostri incontri; questa mattina una grande foto di Duilio è stata appesa all'Orfanotrofio e la canadese già l'ammira.

Prisca, Mario kaj Cyriaque diris: «niaj gepatroj kutimas honori Mortintojn;ni devus kaj kutimus honori personon vivantan kiu agadis grandajn aktivecojn; por ni, niajn bonfarantojn!!!»

Prisca, Mario e Cyeriaque hanno detto: «i nostri genitori continuano a onorare i morti; noi dovremmo onorare le persone viventi che hanno fatto molto per noi, essi sono i nostri benefattori!»

Ĝis Baldaŭ
Gaston Houssou, CPIRS/Benin.

A presto.
(Traduzione di D. D. M. )

Gaston HOUSSOU, observanto de la agadoj de CER-ES en Lokossà (Benino) kaj prezidanto de CPIRS (la loka neprofitcela societo) sendis la jenan raporton:

Gaston HOUSSOU, supervisore delle opere del CER-ES in Lokossà (Benin) e presidente del CPIRS (la sua ONLUS) ci ha spedito la seguente relazione:

      Estis gravaj spertoj en la sfero monda de helpoj rekomendeblaj al ĉiuj Neregistaraj Organizoj! De longe, Bonfarantoj eŭropaj plendis pro iliaj helpoj, kiuj perdiĝis en naturo aŭ en administracioj, aŭ ankaŭ en Grandaj Urboj aŭ ankoraŭ en manoj aŭ kampoj de Politikistoj.

      Ci sono state rilevanti esperienze a livello mondiale sugli aiuti raccomandabili a tutte le ONG! Da molto tempo i Benefattori europei si lamentano dei loro aiuti che si sono persi nella natura o nelle amministrazioni, o anche nelle Grandi Città o anche nelle mani o negli ambienti dei Politici.

      De multnombraj monhelpoj, subvencioj, de Kooperado inter-ŝtatoj por suferantaj popoloj, malnutritaj infanoj, malsanaj beboj, malfeliĉaj virinoj, viktimoj de katastrofoj, kamparaj kultivistoj, handikapuloj, orfoj ktp, neniam atingis verajn meritulojn, bezonulojn. Aŭ atingas ilin post reduktoj diversmaniere. De jaro al jaro, malgraŭ gravaj sloganoj kontraŭ povreco, malsaneco, epidemio, malriĉeco, afrikaj landoj devus ĉiufoje almozpeti al Riĉaj Ŝtatoj, kaj pli kaj pli, komencas modernajn monsklavecojn. La dependeco al mondaj financ-organizadoj mortigas ĉiuj afrik-landoj.

      I numerosi aiuti in denaro, sovvenzioni, dalla Cooperazione fra gli Stati per i popoli sofferenti, bambini affamati, infanti malati, donne infelici, vittime di catastrofi, coltivatori dei campi, disabili, orfani, ecc., mai hanno raggiunto quelli che veramente li meritavano, i bisognosi. Oppure li hanno ricevuti, ma ridotti in diversi modi. Di anno in anno, nonostante i grandi slogan contro la povertà, le malattie, le epidemie, gli Stati africani devono chiedere l'elemosina a quelli ricchi e sempre più aumenta la moderna schiavitù. La dipendenza dalle organizzazioni mondiali della finanza uccidono tutti gli stati africani.

      En Benino, dum grupoj de Politikistoj, de Doganistoj, tre tre riĉiĝis, la granda parto de la popolo vivas en aĉaj vivkondiĉoj precipe virinoj kamparanaj, kultivistoj, maljunuloj, vidvinoj, ktp. La redukto de la povreco per la projektoj de diversprogramoj financitaj per UNo, EUo, Monda Organizo pri Sano, Internacia Mona Fonduso, Monda Banko, Unicefo, Unesco, ktp, ne atingis verajn celojn kaj ni ankoraŭ mizeriĝis pli ol sub «Koloniismo».

      In Benin, mentre gruppi di Politici, di Doganieri, si arricchiscono sempre più, la maggioranza del popolo vive in condizioni pessime di vita, specie le donne di campagna, i coltivatori, i vecchi, le vedove ecc. La riduzione della povertà mediante i progetti dei diversi programmi finanziati dall'ONU, dall'UE, dall'Organizzazione Mondiale della sanità, dal Fondo Finanziario internazionale, dalla Banca mondiale, dall'UNICEF, dall'UNESCO ecc. non raggiungono i loro veri scopi e noi diventiamo ancora più poveri che sotto il «Colonialismo».

Kiel kuraci tiun epidemion per socialaj asocioj?

Come curare tale epidemia attraverso le associazioni sociali?

      La vilaĝo TOZOUNME en la urbo LOKOSSA (Benino) spertas gravan kooperadon, kiu plaĉas al niaj samlandanoj. De RIMINI (Italio) ekzistas ASOCIO, kies nomo estas :CER-ES: Centro Ekumena Riminese Esperantista Solidara, kiu de longe financis socialajn laborojn al vilaĝanoj, virinoj, georfoj, handikapuloj, kultivistoj, artistoj, ktp. tra rekta projekta studado kaj financado. La rezultoj tre tre abundaj:

      Il villaggio di TOZOUNMÈ presso la città di Lokossà (Benin) sta sperimentando una importante cooperazione che tanto piace ai nostri concittadini. A Rimini (Italia) esiste un'ASSOCIAZIONE chiamata CER-ES: Centro esperantista Riminese - Ecumenico Solidale, che da tempo finanza opere sociali per gli abitanti del villaggio, donne, orfani, handicappati, coltivatori, per gli artisti ecc. I risultati sono stati ottimi:

      Unue, en la sfero religia, la realigado de Preĝejo «PATRO PIO» de Tozounmé, financita komplete per CER-ES rekte kun la fidelularo de la Vilaĝo sub kontrolo de la Episkopo Viktor AGBANOU kaj la Pastro MENSANGBO. Tiu konstruaĵo kostis pli ol 3.500 Eŭroj kun la partopreno fizika de vilaĝanoj inaŭgurita en Junio 2005 per fortaj misiistoj kondukitaj de Pastro Duilio MAGNANI, kiu baptis multajn infanojn, kiuj kreskis fidelece.

      Primo sul piano religioso, la costruzione della chiesa "PADRE PIO" a Tozounmé, finanziata completamente dal CER-ES e la mano d'opera dei fedeli del villaggio sotto il controllo del Vescovo Diocesano Viktor AGBANOU e del Parroco MENSANGBO. Tale costruzione costò allora oltre 3.500 euro più la manodopera gratuita della gente e fu inaugurata nel giugno 2005 (ndt. si sbaglia: era il 2004 e nel 2006 siamo ritornati per i ponti ecc.) da un forte gruppo di "missionari" (ndt.: è evidente che allude al gruppo dei partecipanti riminesi) guidati da Don Duilio MAGNANI che battezzò per l'occasione molti bambini e che ora crescono cristianamente.

      Due, ĉiam en 2005 (NE!..2004), kiel por diri «sankta spirito en sankta korpo», la Rimina Asocio, kun la samaj delegitoj kondukataj de Pastro Magnani inaŭguris ĉiam en Junio 2005 (NE! 2004) en la sama vilaĝo Tozounmé la flegejo «ESPERO» de IKUE, kiu kostis almenaŭ 8.600 Eŭroj kun la partopreno de virinoj al laboroj, la Puto «Kristnasko 2003»por alporti akvon al la malsanuloj, kiuj vizitos la flegejon .

      Per secondo, sempre nel 2005 (ndt: NO, 2004), come dire «spirito sano in corpo sano», l'associazione riminese, con gli stessi delegati guidati appunto da Don Magnani inaugurava, sempre nel giugno 2005 (ndt.: NO!...) l'Ambulatorio "ESPERO-SPERANZA" dell'IKUE, che allora costò per lo meno 8.600 euro con la partecipazione gratuita delle donne del villaggio (ndt.:che trasportavano acqua con i recipienti sulla testa acqua dal fiume distante due Km), ed inaugurava il pozzo chiamato "Natale 2003" per portare acqua ai malati degenti nell'ambulatorio.

      Antaŭ eliri Italien, la Vizitantoj, piedirante vizitis la pilgrimejo de Senmakula Maria, 2 km 800 for de la centro, alia parto de la vilaĝo; sur strato, krucigas riveron, kiu malhelpis pilgrimulojn atingi tiun sanktejon: tio iĝas survoje alia projekto, kiu ricevis aprobon de niaj helpantoj.

      Prima di partire per l'Italia i Visitatori, visitarono a piedi il santuario Maria Immacolata, distante 2 km e 800 dal centro, in altra zona del villaggio; su tale strada s'incontra un fiume che impediva ai pellegrini di raggiungere il santuario: ciò ha fatto sorgere un altro progetto poi approvato dai nostri benefattori (ndt. si tratta dei due ponti finanziati dal CER-ES su progetto del Comune di Lokossà, che hanno tolto il lungo periodo di isolamento al villaggio nella stagione delle piogge).

      Vizitinte la Orfejon, kortuŝinte per falo de termuro de la dormo-ĉambro de knabinoj okazinta dum pluvego de la 15an de Majo 2005, antaŭ la vizito, la misiistoj decidis financi la konstruaĵon de la dormoĉambroj.

      Avendo poi fatto visita all'Orfanotrofio ed emozionati per il crollo di una parete in terra e rami della capanna-dormitorio femminile, crollo avvenuto dopo un diluvio nel maggio 2005 (ndt.: NO, nel 2004) i "missionari" decisero di finanziare la costruzione delle camere da letto (ndt. l'attuale Orfanotrofio in muratura).

      En Junio 2006, novaj misiistoj kondukitaj de Pastro Duilio MAGNANI vizitis ankoraŭ Beninon por inaŭguri dormoĉambrojn «ANORINA-TERESINA» de la Orfejo ESPERANTISTA de Tozounmé; tiuj ĉambroj enhavas 60 litojn sen matracoj, 10 tabloj kaj 60 seĝoj: en la dormejo, brilegis lumo speciala, kun sunpanela energio. Tiu energio funkciigis pumpon kaj eltiris puran, agrablan akvon por georfoj kaj ankaŭ al najbarajn virinojn senpage. Pli ol 20.700 eŭroj elspezitaj entute por tiuj laboroj.

      Nel giugno 2006 dei nuovi "missionari" guidati sempre da Don Duilio MAGNANI sono tornati in Benin per inaugurare le camere da letto «ANORINA-TERESINA» dell'Orfanotrofio ESPERANTISTA di Tozounmé; quelle camere contengono 60 letti privi di materassi, dieci tavole e 60 sedie; nel dormitorio splende una speciale luce grazie all'energia fornita dai pannelli solari. Tale energia fa funzionare anche una pompa per avere dal pozzo acqua pura, molto gradita dagli orfani ed anche dalle donne viciniori che la prendono gratuitamente. Oltre 20.700 Euro spesi in tutto per tali lavori.

      Same, sekvis la inaŭguro de du pontoj: «ponto ESPERANTO» kaj «ponto PASKO 2005» por faciligi la eniron al la Sanktejo Senmakula MARIA. La du pontoj kostis almenaŭ 15.300 Eŭrojn.

      Nel contempo si fece l'inaugurazione dei due ponti: Ponte "ESPERANTO" e ponte " PASQUA 2005" per facilitare il raggiungimento del Santuario MARIA Immacolata. I due ponti costarono almeno 15.300 Euro.

      Ekde tiu vizito, komenciĝis projektoj de Abelbredado kun la sperto de fama abelbredisto D-ro Karlo Karlini el Italio. Jam ekzistas kestoj laŭ modelo de KK, diversmaterialoj por daŭrigi tiun agadon sub kontrolo de senlaciga volontulo, Luciano TURCI. Ni estas en la dua paŝo: kiel fari modernajn niĉojn kun vakso per aparato, por helpi abelojn ekfabriki siajn propajn niĉojn. La grava likvaĵo estas tre tre serĉata, kaj kara.

      Da quella visita iniziò il progetto ABELBREDADO (Apicoltura) secondo l'esperienza del Dr. Carlo Carlini, italiano. Già ci sono alveari sul modello di Carlo Carlini, diversi materiali per continuare tale opera sotto la guida dell'instancabile Luciano TURCI. Siamo alla seconda fase: come costruire celle moderne in cera con un apparato per aiutare le api a fabbricare le proprie celle. L'importante miele è molto ma molto ricercato e costoso.

      De Junio 2007 inkluzive, la Orfejo de Tozounmé ricevas ĝis hodiaŭ subtenatan monhelpon por nutraĵo de 500 eŭroj monate el CER-ES de RIMINI kaj multnombrajn monhelpojn al Orfa Lernejo ESPERANTISTA, al la Alfabetigado de virinoj, al la lernolibroj, lernomaterialoj ktp, por subteno al la studado de filinoj kamparanaj, de kompatindaj infanoj, familioj.

      Dal giugno 2007 incluso fino ad oggi, l'Orfanotrofio riceve un aiuto finanziario di 500 Euro al mese dal CER-ES di Rimini e numerosi altri aiuti in denaro alla scuola esperantista degli Orfani, all'alfabetizzazione delle donne, ai libri e materiale scolastico ecc., per il sostegno scolastico alle figlie di contadini, dei poveri bambini, delle famiglie.

      En 2008, pere de CER-ES, kiu aprobis helpon de Maria STACCOLI kaj Bruno GOBBI, la Mezlernejo ESPERANTISTA de KOUDO, 5 km for de Tozounmé ricevis 5.000eŭrojn por konstrui klason dediĉitan al ilia filo RAFAELO GOBBI.

      Nel 2008, attraverso il CER-ES, che ha accolto l'aiuto di Maria STACCOLI e di Bruno GOBBI, la scuola media ESPERANTISTA di KOUDO, a 5 Km da Tozounmé, ha ricevuto 5.000 euro per costruire l'aula dedicata al loro figlio RAFFAELE GOBBI.

      Aprilo 2009, en la historio de nia vilaĝo, nia Orfejo ricevis el RIMINI, Gravan Konteneron, plenplenan de diversaĵoj kiel vestaĵoj, bicikloj, komputiloj, motorbiciklo, lernaĵoj, kuleroj, ĝardenaj materialoj, ludiloj, futbaloj, ŝuoj…..ktp.

      Nell'Aprile 2009, nella storia del nostro villaggio, il nostro Orfanotrofio ha ricevuto da Rimini, un importante container pieno di diversi materiali come vestiti, biciclette, computer, motociclo, materiale scolastico, posateria, materiale per giardinaggio, giocattoli, palloni, scarpe ecc.

      En nuna jaro estas konstruata nova klaso. La Mezlernejo estas la daŭrigado de Orfa Lernejo ESPERANTISTA de TOZOUNME.

      Nell'anno in corso si sta costruendo una nuova aula scolastica. La scuola Media è la continuazione della Scuola ESPERANTISTA Orfani di TOZOUNMÈ.

      Ni devus tre honeste atesti, ke male al la kondukto de aliaj Asocioj, CER-ES realigas en mallonga tempo, kaj kun simpla monsistema kontrolo kaj rekta kontakto, multajn bezonatajn konstruaĵojn, solvas eternajn problemojn neniam realigitaj per grandaj internaciaj Asocioj en la mondo. Ni vere konsilas Bonfarantoj kotizi aŭ turni al tiu Asocio kun honestaj kaj respektindaj Administrantoj, kiuj, vere selektas veran celon, volitan de monhelpantoj al mizeruloj. Tio estas tre grava al ni, beneficuloj afrikaj. Tiuj rezultoj estis atingitaj dank' al kelkaj personoj, ekumena asocio, esperantista asocio, ktp…

      Noi dobbiamo molto onestamente dire che, al contrario di altre Associazioni, il CER-ES ha realizzato in poco tempo e con un semplice controllo del denaro e contatti diretti, molte strutture importanti, ha risolto eterni problemi mai realizzati nel mondo dalle grandi associazioni internazionali. Veramente consigliamo i benefattori di versare la propria quota o comunque di rivolgersi a quell'associazione che ha onesti e rispettabili amministratori, che veramente sa raggiungere gli scopi veri voluti dagli offerenti per i poveri. Ciò è molto importante per noi, beneficati africani. Tali risultati sono stati raggiunti grazie ad alcune persone, da una associazione ecumenica, da una associazione esperantista.

KIUJN DANKI ?

CHI RINGRAZIARE?

      La tuta popolo benina, precipe tiu de Tozounmé, kiu ricevis preskaŭ tutan monhelpon per agadoj de CER-ES en BENINO, estas dankema al CER-ES, kaj per tiu honora ASOCIO, ni kore dankas ĉiujn italajn BONFARANTOJN, kaj BONFARONTOJN, precipe, RIMINANOJN, fideluloj de la Preĝejo «Sanktaj JOHANO kaj PAŬLO» kie Pastro Duilio emeritiĝis, IKUE-anojn, UECI-anojn, CARITAS'on el Rimini; URBODOMOn de Rimini, personojn kiel ANORINA, TERESINA, Maria STACCOLI, kiujn ni memorigas, Konsilantaro kaj membroj de CER-ES, volontuloj, Misiistoj, la listo estos senfina.

      Tutto il popolo beninese, specie quello di Tozounmé, che ha ricevuto quasi tutto l'aiuto attraverso l'opera del CER-ES nel Benin, è riconoscente al CER-ES, e mediante quella meritevole associazione ringraziamo tutti i benefattori italiani e, specie, quelli Riminesi i fedeli della chiesa "Santi Giovanni e Paolo" dove Don Duilio è ora pensionato, i soci dell'IKUE e dell'UECI, la CARITAS di Rimini; il Comune di Rimini, persone come ANORINA, TERESINA e Maria STACCOLI, delle quali facciamo memoria, il Consiglio ed i soci del CER-ES, i consiglieri, i volontari, i "missionari", una lista senza fine.

      Kiel atesto, la Eks-urbestro, Dr Raoul HOUESSOU, kiu multfoje renkontis misiistojn kaj pastron Duilio, persone, donis nomon de Sankta Patro PIO al sia privata Flegejo por kirurgado en LOKOSSA! Dum la inaŭguro de la flegejo, Raoul montris al la ĉeestantojjjj la vidbendon de Sanktulo, kiun iam, Pastro sendis al li kaj rilatis agadojn de CER-ES en la Komunumo de Lokossà; la Episkopo Viktor AGBANOU, Kiu prezidis la meson kaj benon, atestas la laborojn de Riminanoj en la Diocezo de Lokossà. Granda fotaĵo de Sanktulo bonvenigas ĉiujn ĉe la pordego de la enirejo de la flegejo.

      Come testimonianza l'ex Sindaco della città Dr. Raoul HOUESSOU che molte volte ha incontrato i "missionari" ed anche Don Duilio, personalmente, ha dato il nome di "San Padre PIO" al suo ambulatorio privato di chirurgia a Lokossà. All'inaugurazione dell'Ambulatorio, il dr. Raoul ha fatto vedere ai presenti la videocassetta del Santo, inviatagli dal Sacerdote, ed illustrato le opere del CER-ES nel Comune di Lokossà; il Vescovo Viktor AGBANOU, che ha presieduto la celebrazione della Messa e la Benedizione, ha pure dato testimonianza delle opere dei riminesi nella Diocesi di Lokossà. Una grande foto del Santo dà il benvenuto a tutti nell'entrata dell'Ambulatorio.

      La dua atestantino, estas la fratulino Maria GORETTI, Dominikanino en Lokossà; ŝi diris : «dum 32 jaroj, kiujn mi pasigis en Benino, mi neniam konis Asocion, kiu ne nur koncentris siajn helpojn, sed selektas gravajn bezonojn de malriĉuloj ĉe vilaĝanoj, kiujn ĉiam, Ŝtatanoj neniam vidis, nur por voĉdona periodo kun mielaj promesoj».

      La seconda testimonianza è stata quella di Sr. Maria GORETTI, Domenicana di Lokossà. Essa disse . «Durante i 32 anni che ho trascorso in Benin, mai ho conosciuto un'associazione che non solo ha concentrato i suoi aiuti, ma sceglie prima i più grandi bisogni dei poveri nei villaggi, che da sempre i Politici non hanno mai visto, oppure solo promesso con parole di miele durante il periodo elettorale».

NOVA PROJEKTO : Projekto ESPERO de CER-ES en BENINO

UN NUOVO PROGETTO: IL PROGETTO ESPERO del CER-ES in BENIN.

      Ses (06) jaroj jam en Benino, la Asocio CER-ES provis siajn fortojn kaj potencojn. La bezonoj kreskas, la petoj fluas el diversaj komunumoj; ankoraŭ multaj beboj bezonus vivteni, geknaboj, edukadon, sed gravaj estis metioj virinaj, gejunuloj bezonus trejnadojn de manfaritaĵoj, metiojn por iliaj reenmetoj: ni volus lerni kiel kapti fiŝojn. Tio bezonas spertan administradon, plifortigadon de kapableco, efikan strukturon kaj financadon: pro tio, CER-ES devus ricevi sidejon en Benino kiel CENTRO, kiu kunordigos la multegajn agadojn en favoro de pli nombraj infanoj, knabinoj, virinoj por daŭra disvolvado. Vere, ni, bezonantoj, kun CER-ES alvokos VIN, ĉiujn bonfarantojn tutmondajn, venu enprofundigi la helpojn rekte al veraj celoj konkretaj. Se ni ĉiufoje ploras, ĝenas kaj petas monon al CER-ES, notu bone, ke ni ne povus atingi Vin, se ne per CER-ES. Ni antaŭdankas vin kore, pensu al la AMO de DIO al la HOMARO.

      Da sei anni (06) già l'Associazione CER-ES ha provato le sue forze e capacità. I bisogni crescono, le richieste corrono verso i diversi comuni: ancora molto bambini avrebbero bisogno del necessario per vivere, ragazzi, la necessità dell'educazione, ma importanti sono i mestieri per le donne, la gioventù avrebbe bisogno di corsi per lavori manuali, i mestieri per il loro inserimento: si vorrebbe pescare e raccogliere pesce, Ciò necessita di una amministrazione capace, rafforzamento delle possibilità, un'efficace struttura e finanziamento: per questo il CER-ES dovrebbe acquistare una sede in Benin come CENTRO, che coordini le molte opere in favore di più numerosi di bambini, bambine e donne per un continuo progresso. Veramente, noi bisognosi assieme al CER-ES ci rivolgiamo a voi tutti benefattori di tutto il mondo perché veniate ad aumentare l'aiuto per i veri e concreti scopi. Se noi ogni volta piangiamo, gemiamo e chiediamo denaro al CER-ES, si noti bene, noi non potremmo raggiungervi se non attraverso il CER-ES. Vi ringraziamo cordialmente ripensate all'Amore di Dio per l'UMANITÀ.

(traduzione di don Duilio Magnani)

Raporteto pri la Misio de CER-ESanoj en Tozounmé.

Piccolo rapporto sulla missione dei soci CER-ES a Tozounmé

Tozounmé, de la 20an de Marto al la 6a Aprilo, 2009.

Tozounmé, dal 20 marzo al 6 Aprile 2009

Vendredon, la 20an de Marto, 2009a, je la 20h 26min, surterigis la Aviadilo de la Franckompanio. Kelkaj minutoj poste, aperis Tamara, Giuliano, Luca kaj Roberto, patro de Tamara. Post Bonvenadoj de la Germanulinoj (Judith kaj Anne), kiuj finis sian viziton ĉe la Orfejo de Tozounmé por konstruo de 2 klasoj ĉe OLE

Venerdì 20 Marzo 2009 alle 20,26 l’aereo della compagnia francese atterrava. Alcuni minuti dopo appariva Tamara, Giuliano, Luca e Roberto, il padre di Tamara. Poi i benvenuti delle due tedesche (Judith e Anne) che finivano la loro visita presso l’Orfanotrofio di Tozounmé per la costruzione di due classi dell’OLE.

Sur parkejo, atendis du belaj veturiloj por niajn Riminanoj, pretigitaj per Ministro pri naturprotektado por helpi nin. La du veturoj kun niaj vizitantoj adiaŭis la germaninojn kaj daŭrigis la vojaĝon al Lokossà. Post du horoj ni atingis la hotelon Rama de Lokossà. Ĉiuj tranoktis en Lokossà. Matenon, la sabaton, la naŭ grandaj valizoj plenaj kun mansakoj atingis la infanarojn en Tozounmé je la 10h45min. La vivo ĉe la Orfejo, la vivo en la vilaĝo sub varma suno, troa por niaj misiistoj, sangis. Post la tagmanĝo, Tamara malkovris la programojn de la vizito kaj de la kontenero; ciu devus, finfine fari ion antaŭ la fino de restado.

Nel parcheggio attendevano due belle automobili messe a disposizione dal Ministro della Protezione della Natura per aiutarci. Le due vetture con i visitatori hanno salutato le due tedesche e si sono dirette a Lokossà. Dopo due ore abbiamo raggiunto l’Hotel Rama di Lokossà. Tutti hanno pernottato a Lokossà. Al mattino di sabato le nove grandi e ben piene valige con i sacchi a mano hanno raggiunto Tozounmé alle ore 10, 45. La vita dell’Orfanotrofio e del villaggio sotto un sole cocente, troppo per i nostri missionari, è cambiata. Al pomeriggio Tamara ha presentato il programma della visita e del container. Ognuno avrebbe dovuto fare qualcosa prima della fine della permanenza.

La venonttagoj, komenciĝis kontroloj de Tamara kaj Luca. Giuliano kun Roberto prizorgis la hejmlaborojn kiel kontrolon de la funkciado de paneloj, la funkciadon de la pumpo kaj de la duŝo, tre, tre bonvena al infanoj kaj la virinoj dum tiu-ci seka 10ariego, kiu daŭrigis, nekompreneble. Pro la bezono de la akvo, Roberto kun Infanoj muntis la grandan botelon, kiu estis ĉe la flegejo. La aerego tro malhelpis niajn vizitantojn. Malgraŭ tiuj malhelpoj, la celoj estis je 80% atingitaj; se la kontenero atingis la ŝiphavenon de Cotonou antau la fino de la restado, ni diris, ke la celoj estas atingitaj je 100%.

Nei giorni seguenti sono iniziati i controlli della Tamara e di Luca. Giuliano con Roberto hanno curato i lavori di casa come il controllo dei pannelli fotovoltaici, il funzionamento della pompa e della della doccia che è stata molto gradita dai bambini e dalle donne in questo periodo di siccità che si allunga incredibilmente. Per il bisogno di acqua Roberto con i bambini hanno sistemato il grande serbatoio che era presso l’Ambulatorio. La calura ha molto affaticato i nostri visitatori. Malgrado questi ostacoli l’80 % dei lavori sono stati fatti. Se il container fosse arrivato a Cotonou alla fine della permanenza, diremmo che gli scopi si sono raggiunti al 100%.

La kontroloj de la orfejo farigis pasante per la baza lernejo por atingi la Mezan lernejon de Koudo: konstruo de la klaso "Raffaelo Gobbi", la salono por informatiko, la libroj aĉetitaj, ciu bulteno de infanoj estis fotita, kun riproĉoj al la maldiligentaj studentoj, nombroj de benkoj, nombro de Esperant-libroj, E-kursoj, de profesoroj, salajroj de profesoroj, palmarbaroj kadre de projekto "Plantu sur senlima tero" kun Michel Basso, ktp. Konklude, Kontrolantoj estis je 90% kontentaj pri la laboroj faritaj kun helpsumoj ricevitaj de karegaj Bonfarantoj aŭ de CER-ES.

I controlli dell’Orfanotrofio sono stati fatti passando dalla scuola di base alla scuola Media di Koudo: costruzione della classe “Raffaele Gobbi", il salone dell’informatica, i libri acquistati, fotografate tutte le pagelle dei bambini con dei richiami a quelli meno diligenti, conteggio dei banchi e dei libri di Esperanto, dei corsi di Esperanto, dei professori, degli stipendi ai professori, delle piante di palma secondo il progetto “ Pianta senza confine sulla terra” di Michel Basso, ecc. In conclusione, i controllori sono stati soddisfatti al 90 % per i lavori fatti con le somme dei Benefattori o del CER-ES.

Post kontroloj, pluvis donacoj disdonitaj al multnombraj geinfanoj, vesperaj dancoj naciaj kaj italaj, kiuj ĝojigis ĉiujn eĉ mi mem kaj mia edzino, kiel festotagoj kun bombonoj, biskvitoj ktp. Ankaŭ, notebla tago estis Marborda Festotagooooo kun geinfanoj, geinstruistoj, tio vere kaj sincĝojigisssis nian animon, nian vivon, temas pri geknaboj, gejunuaŭŭŭau gemaljunuloj: la pasintan 29an de Marto, memora tago, feĉeeece la marbordo de Grand-Popo, sude de Benino, nelongeTogo-landlimolimo, resonaankoraŭorau en nia koro. Aĉetado de libroj, fiĉoj, kretoj, de la baza al la Meza lernejo de Koudo, teksaĵo (224m), pli ol 1000€ por lenejmaterialoj. Ni de tempo al tempo notis la neceson de veturilo ĉe la Orfejo, nova klaso kaj tualetejo en Koudo.

Dopo i controlli sono piovuti i doni distribuiti ai numerosi bambini, le danze serali nazionali e italiane, che hanno rallegrato tutti ed anche me e la mia sposa, come i giorni di festa con dolci, biscotti ecc. Un giorno memorabile è stato anche un Giorno di Festa al Mare con i bambini, i giovani e gli insegnanti: il 29 marzo, giorno memorabile, festa sulla spiaggia di Grand-Popo, nel sud del Benin, non lontano dal confine con il Togo, esso ancora risuona nel nostro cuore. L’acquisto di libri, di foulard (?), dei gessetti per la scuola elementare e quella Media di Koudo, stoffe (224 m. ) per un totale di più di 1000 € di materiale scolastico. Abbiamo fatto presente la necessità di dotare di un automobile l’Orfanotrofio, il bisogno di una nuova aula scolastica e di un gabinetto.

Konklude, ni renovigas niajn kordankesprimojn al ĉiuj bonfarantoj pri mono-kotizo, materialoj, vestaĵoj, materialoj en kontenero, komputiloj, nome de infanoj. Niaj dankesprimoj estas ankaŭ, kiel maniere ni uzos la donacitajn materialojn por enkuraĝigi tiun kiu perdis tempon por kolekti aliajn materialojn bezonatajn. Por gestudentoj, ilia laboro en lernejo estos simbolo de iliaj dankesprimoj.

Concludendo rinnoviamo i nostri cordiali ringraziamenti ai benefattori per le quote di adozione raccolte, il materiale e i vestiti nel container, per i computer, e questo anche a nome dei bambini. I nostri ringraziamenti si manifesteranno anche nel come sapremo usare il materiale donato e questo per incoraggiare quanti hanno impegnato il loro tempo per raccogliere detto materiale. L’impegno degli scolari vuol essere l’espressione del loro ringraziamento.

Ankoraŭ, ni tre kore dankas,

Gaston HOUSSOU, CPIRS/Benin.

Ancora ringraziamo molto di cuore.