Evangelii Gaudium (la gojo de la Evangelio) ne estas encikliko, sed simpla alvoko, adresata al ciuj.
Fakte la plena titolo estas:

Jes, en la nuntempa mondo! Car en la no­va jarcento la mondo sangigis. La homoj kaj la informoj rapide movigas tra la tuta mondo. (Kiam mi estis knabo, kaj lernigis al mi la odon de Manzoni “5 maggio” verki­ta okaze de la forpaso de Napoleono oka­zinta la 5an de Majo 1821, mi imagis la au­toro la 6an de Majo ce la skribotablo verk­anta sian odon. Tute ne. Oni devis atendi pli ol unu monato antau la alveno de la sci­igo en Europo kaj li ricevis la informon nur la 16 de Julio). Nuntempe grava novajo disvastigas en la tuta mondo en kelkaj mi­nutoj; per aviadilo oni povas rapide trairi la mondon; per interreto oni povas havi kaj doni rapide informojn pri cio ajn; la robotoj anstatauas la manlaboristojn. Do necesas konformigi la anoncon de la Evangelion al la nova situacio. Ankau se la Evangelio ne sangigas, la Eklezio devas trovi novajn modojn per anonci gin.

En la enkonduko de sia alvoko papo Fran­cisko rimarkigas sep temojn:

1. La reformo de la Eklezio en misia eliro.
2. La tentoj de la pastistaj operaciantoj.
3. La Eklezio kiel la tuto de la dia popolo evangelizanta.
4. La homilio kaj gia preparado.
5. La socia enirigo de la malriculoj.
6. La paco kaj la socia dialogo.
7. La spiritaj motivoj por la misia sindevigo.

De kie li prenis la inspiron?

Fakte, petis ci tiun alvokon la episkopoj: En Oktobro 2012 okazis la 13a ordinara generala kunsido de la Sinodo de la epi­skopoj, kies temo estis: “La nova evangelizado por la transdono de la kristana fido”.
En la unua prepozicio de la fina raporto de tiu kunsido, la episkopoj petis la papon eldoni dokumenton pri la temo. Pro tio ci tiu verko, ne donas nur la penson de la papo sed ankau tiun de la episkopoj kunigitaj en sinodo.
Lau la reguloj de la sinodo la fina doku­mento, en latina lingvo, estas sekreta car adresita al la papo. Benedikto la 16.a, post kelkaj monatoj demisiis, pro tio li ne povis eldoni la petitan verkon, tamen konsentis, ke estu diskonigata gian ne-oficialan tradukon en la angla.
(vidu: http://www.vatican.va/news_services/press/sinodo/documents/bollettino_25_xiii-ordinaria-2012/02_inglese/b33_02.html )

Papo Francisko verkante la “Evangelii gaudium” volis plenumi la deziron de la sinodaj patroj. Pro tio gi ne manifestas nur la penson de la papo, sed ankau la pensojn de la episkopoj kunigitaj en sinodo.
Fakte la plejmulto de la citajoj de ci tiu verko estas prenitaj el la prepozicioj de ci tiu sinodo.

La alvoko de papo Francisko, adresita al ciuj, estas, lau lia stilo, simpla kaj profunda. Estas interese trarigardi la liston de la cit­ajoj, por konstati, kiel la papo alveninta de la alia parto de la mondo, alrigardas la tu­tan mondon. Krom, la prepozicioj de la supredirita sinoda kunsido, la autoro plej citata estas Johano Paulo la 2a, precipe pri la encikliko “Ut unum sint”, la alvokoj “Christifideles laici”, “Novo millenio ineunte”, “Redemptoris missio” kaj la alvo­koj okaze de liaj vojagoj: “Ecclesiam in Afri­ca”, “Ecclesiam in America”, “Ecclesiam in Asia”, “Ecclesiam in Oceania”.

Alia autoro ofte citata estas Benedikto la 16a kaj Paulo la 6.a precipe pri lia alvoko “Evangelii nuntiandi”, sed ankau por la enci­klikoj “Ecclesiam suam” kaj “Populorum Pro­gressio”, kaj ankau Johano la 23.a pri lia parolado por la inauguro de la koncilio.

Li citis ankau la dokumentoj de la naciaj Episkopaj konferencoj (Nordameriko, Brazilo, Kongo, Filipinoj, Francio, Hindujo, Usono, Latina Ameriko), kaj precipe la dokumenton de Aparecida (2007).

Kompreneble estas cititaj pluraj doku­mentoj de la Koncilio, precipe “Lumen gentium”, kaj aliaj dokumentoj kiel la “Kom­pendio de la socia doktrino de la Eklezio”.

Kompreneble ne mankas bibliaj citajoj, sed ankau de malnovoj autoroj, kiel el “Summa theologiae de sankta Tomaso”.

Unuavide, lia prikonsidero, ne koncernas nur la du pulmojn de Europo, sed la tutan mondon kiel indas al papa dokumento.

La alvoko estas dividita en unu enkonduko kaj kvin capitroj:

–. La gojo de la Evangelio.