Enhavo:

• Kristnasko 2004
• Koro de riminanoj batas forte en Benino
• Asti: 2° Appuntamento mondiale "Giovani Della Pace"
• El la homilioj de mons. Balconi
• Biblia Kulturo
• Il bello e il brutto del 18o congresso Ueci
• Multe da Dankoj
• Leteroj al la redaktejo
• Informoj el la lokaj grupoj
• Il 18o Congresso UECI
• "La Paragrafo 32"
• Quote e Norme Associative anno 2005
• Il 19o Congresso UECI e 18o Printempa Kunveno
  
• Amuze
• Comitato Centrale U.E.C.I.

KRISTNASKO 2004

Kiel ĉiujare alvenas Kristnasko kun sia mesaĝo de espero kaj de paco por ĉiuj. Nia pola leganto Leszek Henryk Łęgowski, kiun multaj el ni konas; sendas al ni kelkajn siajn poeziaĵojn pri Kristnasko. Ni malfermas ĉi tiun eldonon de Katolika Sento per unu el ili, esperantigita de Zofia Kamieniecka, bone konata de ĉiu partoprenanto en la IKUE kongresoj.

Kiel kutime la desegno estas kreitaĵo de la mano (kaj de la menso) de pastro Luigi Alfano.

NE TIMU LA SANKTAN NOKTON...

Ne timu la Sanktan Nokton mister-riĉan - betleĥeman. Di' forprenis la tenebron absolutan - malĝojplenan. Per la steloj ĝi brodita, en milda silento daŭras - arĝenta-bela Sankta Nokt' en kiu Kristo naskiĝas.	Ne estu trista - sola ĉi-Nokte. Di' vin brakumos per la manetoj - donos la gracon de l' granda amo, rigard-heligos per stel-briletoj.
Preĝu ĉi-Nokte kalme senvorte tuj apud Trogo je l' plena brilo: je l' Lum' el Lumo de l' granda Amo. Savanta Dio - sur Patrin-manoj.	Sentu muzikon de l' Sankta Nokto neesprimebla, inter silento - Kristo naskiĝas, Infan' de l' Paco. Anĝel' heroldas pardono-tempon.
	Leszek H. Łęgowsk (esperantigis Zofia Kamieniecka)

Mistero de amo «Dio montris sian bonecon kaj sian amon al ni, savanta nin, ne pro niaj meritoj, sed puŝata de sia kompato» (Ti. 3,4-5). «Ĝis sendi en la mondon sian solenaskitan Filon, por ke ni vivu. Jen estas lia amo: ne ni amis Dion, sed li amis nin, kaj sendis sian propran Filon kiel repacigon pro niaj pekoj» (I Jo 4,9-10), «ĉar li ne indulgis sian propran Filon, sed fordonis lin pro ni ĉiuj» (Rm. 8,32). «Li forĵetis sur lin la kulpon de ni ĉiuj, kaj per liaj vundoj ni saniĝis» (Jes. 53,5-6). Tamen Dio havis nenian intereson savi nin, precipe tiapreze. Tion li faris ununure pro boneco, pro amo: «Dio, estante riĉa en kompatemeco, nin savigis pro sia granda amo, per kiu nin amis» (Ef. 2,4). «La Patro tiel amis la mondon, ke li donis sian Filon, por ke ni havu la eternan vivon» (Jo. 3,16). «En ĝi mem, la Enkarniĝo de la Filo de Dio estas boneco alla homaro. Car se ĝi estas liaflanke neimagebla indulgo, ĝi estas por la homo neesperita kaj nepensebla promocio. Naskiĝante el virino de nia raso, Dio fariĝas unu el nia gento». «Dio fariĝas homo, por ke la homo fariĝu Dio».

KORO DE RIMINANOJ BATAS FORTE EN BENINO
Bonfarado per Esperanto: kroniko de tri inaŭguroj: preĝejo, flegejo, puto.

Lomé: 19-an de Junio 2004.
Tuttagan ekskurson al ĉefurbo de Togolando

Sabaton, 19-an de Junio, oni programis viziton al Lomé kun varia turisma programo, plus renkontiĝon flanke de p.Magnani, kun dudeko da UTEK-anoj, viziton al porpastra Seminariejo, celebron de antaŭfesta E-Meso ktp. La aktiva prezidanto, la teologia studento Jean Luis Basile AGBOLO, kaj S-ro Doumegnon Koffi, bonfare helpita dum siaj studjaroj en Ebura Bordo kiel elmigrinto, tre atendis rendevui la riminanojn. Bedaŭrinde, ekde frumatene, senfinaj malagrablaĵoj okazis. Ni atingis la Afrikan Oficejon de UEA en Lomé je la 13h30 anstataŭ je la 10h00. Seniluziigitaj, la karaj samideanoj malesperis la alvenon de la karavano, malmendis la tagmanĝon ĉe TIETo-instituto kaj hejmeniris. Granda malfeliĉo por ĉiuj. Tamen, ion agrablan sukcesis okazigi nia promesita vizito al Lomé. Pruvas tion la raporto de la UTE-sekretario, S-ro Adjevi, sendita al la UEA-prezidanto, Prof. Renato Corsetti:

La katolika sekcio de la landa Asocio, UTEK en la tagoj de la 9-a kaj la 16-a de junio 2004 aŭdigis pri si. Tra aranĝo de radio-elsendoj, prelego en la seminario de Lomé prepare la alvenon de karavano de 8 katolikoj el Italio sub la aŭspico de honora prezidanto de IKUE [Internacia Katolika Unuiĝo Esperantista] nome de pastro Duiljo kaj benina akompananto, s-roj AGBOLO Louis-Basile, SEDJRO Moîse kaj AHLONKO M. vigligis la katolikan esperantistaron.
La radio-programoj koncernis 15-minutan intervjuon kaj 45-minutan diskuton pri la internacia lingvo, dum la prelego skizis la rolon de Esperanto en la unuiĝo de eklezioj. Ĉio ĉi montriĝis pli ol sukcesa: deko da fidelaj aŭskultantoj de la du radioj TROPIK FM kaj MARIA, eĉ en la najbaraj landoj partoprenis la debaton pertelefone.
Jam post la tagmezo la karavano kondukis la kunvojaĝantojn al loka restoracio, poste al la ĉefa bazaro kaj fine al la konstruata E-lernejo de TIETo. Post konatiĝo kun la stabo de Afrika Oficejo de UEA en Togolando kaj kun tiu de UTEK, p.Duiljo nome de aliaj transdonis donace al la prezidanto de UTEK s-ro AGBOLO Louis Basile 300 eŭrojn (ndr.: verdire, krom la du volumojn de la Meslibro, p. Magnani liveris 700 EUR al Basile, el kiuj 300 por la IKUE-grupo de Lomé, 300 por tiu de Kinshasa/Kongo kaj 100 por nova IKUE-grupeto de Goma/Kongo) antaŭ ilia revojaĝo al Benino la saman tagon de la 19-a de junio 2004 je la 16-a kaj duono.

ADJE Adjevi, Ghen. Sekr. de UTE.

Tozounmé: 20-an de Junio 2004.
Jen denove al Tozounmé: preĝeja-inaŭguro

Efektive, la postan tagon, dimanĉon, la 20-an de Junio, je la 09h30 atendas nin la paroĥestro, pastro Mateo, en la nova preĝejo. "Je la 10h00 oni kuncelebros Meson. Bv. alveni frutempe!" rekomendis al ni la paroĥestro, salutante nin en sia hejmo, la pasintan vendredon.
Laŭlonge la pado al Tozounmé nia buseto, ĉi-foje afable disponigita de la urbestro de Lokossà omaĝe al la malavaraj italaj bonfarantoj, preterpasas grupojn da geknaboj kaj junajn virinojn kun beboj surdorse. La junuloj veturas per siaj elnovfabrikaj motorcikloj. La viroj pli frue ekmarŝis al preĝejo. Unu nura viro kun blanka bastono, akompanata de du knabinetoj, marŝas tiudirekten. La triopo ĉebordiĝas. S-ro Gaston, interŝanĝas kelkajn vortojn kaj invitas ilin enbusiĝi. "Temas pri blindulo – klarigas Gaston - bone konata de mi, kun la du filinetoj. La edzino forlasis lin. Ili deziras ĉeesti la inaŭguron de Patro Pio-sanktejo. Hodiaŭ duoble ili festas, ĉar oni scias ke la ĉeestontoj tagmanĝos senpage, dank’ al la riminanoj". La patro ridetas dum la du filinetoj eĉ ne elspiras sidante sur niaj kruroj. Eble ili neniam veturis aŭtomobile.
Oni preterpasas la Flegejon, la pororfajn loĝeojn, kaj jen, preskaŭ sur la pinto de eta monteto, aliaj kabanoj. Pluraj banketoj kovritaj per elpajlaj tegmentoj indikas la merkat-lokon. Tuj maldekstre aperas la nova preĝejo honore al Sankta Patro Pio, tre konata eĉ en Benino. Granda panelo anoncas ĝian inaŭguron. La fidelularo jam plenplenigas la preĝejon. Ekstere multaj atendas. Surplace vendistinoj de oranĝoj kaj arakidoj rememorigas al mi mian infanecon. Masonborita kruco sur la fasado de preĝejo, senstuka kaj senpavima, pruvas ke ne temas pri fabrikejo. "Kompare kun la antaŭa fajredetruita kaban-kapelo – asertas triumfe nia Gaston – ĝi estas katedralo".
BENEDIKTA, la unua naskita en la Flegejo ESPERO de IKUE (kpr: KS nr. 3/2004, p. 13), vestita per blankaj robeto kaj ŝuetoj donacitaj de riminanino, atendas en la presbiteriejo kaj kun ŝi 28 geknaboj de la Orfa Lernejo Esperantista (OLE) de Gaston. Ili mire silentas kaj pie koncentriĝas prepare al la Bapto kaj la unua Komunio: dekstre de la altaro la knabinoj kun bela verdkolora afrikmoda rubo; la knaboj, maldekstre, brun-kolore vestitaj. Ankaŭ tiujn ĉi vestaĵojn donacis la Rimina Bonfara Komitato. Kateĥistoj, samvestitaj kiel siaj grupanoj, asistas sed atentigas kaj silentigas neniun. La ĉeesto de du videokameraoj allogas la senbruan atenton de la plenaĝuloj, sed ne tiun de la geknaboj devote preĝantaj. Mirinde! Ĉiu sidloko, preskaŭ tricent, estas okupata. El la krucformaj vandaj truoj, anstataŭantaj la fenestrojn, oni rimarkas, elekstere, okulumantajn personojn, junajn kaj plenaĝajn. Juna sacerdoto kaj la paroĥestro de Agamé-Tozounmé, p. Matia, kuncelebras kun p. Magnani, sed en kiu lingvo? La ĉefcelebranto liturgias itale, sed homilias esperantlingve por ebligi al Gaston la tradukon loklingven. Oni eksciu, ke regas iomete la francan malmultaj beninanoj, spite ke en Benino oni fanfaronas, samkiel aliloke, ke oficiale regas la franca lingvo. Efektive, nur tiuj, kiuj sukcesis viziti la lernejojn iomete parolas la kolonialisman lingvon.
La homilio, lige kun la dimanĉa evangelio kaj honore al Sankta Patro Pio, laŭ la preĝeja titolo rajtigita de la Episkopo, temis pri la Amo al Dio kaj al la proksimulo. Ĝuste, laŭ la ekzemplo de Patro Pio, la riminanoj praktikis, per la bonfaradoj ne nur en Benino, la amon al Dio kaj al la proksimulo: preĝejo kaj flegejo/puto.

Ni ne rakontas la emocion bapti sinsekve 29-foje kaj tuj poste doni la unuan Komunion al la 28 ĵus baptitaj geknaboj. Neniam tio okazis al mi. Nur post rezigno de la paroĥestra tasko en Rimini atendis min en Afriko tia honora donaco de la Dia Providenco. Vere, mi pasigis tri mirindajn horojn da eŭkarestia asembleo, kaj eĉ senpezaj malgraŭ la varmego. Nur kelkaj verdfoliaj ornamaĵoj pendantaj dise je ambaŭ vandoj de la unika navo donis festsignon. Sed la asembleo vere festis. Mi deziras substreki tie ĉi, honore al la fidelularo kaj al la paroĥestro, la devotajn atentemon kaj partoprenon en la Meso. La du kaj trivoĉa ĥoro gvidis kaj subtenis la ĉies kantojn ritmatajn de tamburetoj kaj cimbalo, mirinde kaj brave luditaj de tri gejunuloj. Dum la ofera, komunia kaj fina kantoj eĉ ritmas manbate kaj dance per la tuta movkorpo starante en sia loko. Sed tio precipe, okaze de la dua popola monkolektado. Mi nomas ĝin "popola", ĉar ĉiu fidelulo ne atendas la monkolektantojn pasantajn tra la preĝejo, kiel kutime oni faras ĉe la ofertorio, sed li eliras de sia sidloko, sin prezentas, kelkaj ankaŭ dancmove, sed ĉiuj ĝojkantantaj, antaŭ la altaro por enŝovi sian monoferon en ornamitajn kestojn de du starantaj junulinoj. Oni rimarku ke la unua monkolekto ĉe la ofertorio celas la vivrimedojn por la pastroj kaj la dua por la komunumaj elspezoj. Alia utila rimarko estas ke la tuta asembleo, ne nur la ĥoro, ĉiam kantas unuanime kaj eĉ pie ĝi koncentriĝas. Prave, ĉar ili memoras, sed la italoj forgesas, ke la religia kanto, des pli se asemblea, estas duobla preĝado, laŭdado al la Sankta Triunuo fare de la tuta Mistika Korpo de Kristo ĝoje vivigata de la Sankta Spirito. Ne temas pri privata kaj persona kulto.
Post la fina beno eksplodis aplaŭdo dum kelkaj gefideluloj sin prezentis al la ĉefcelebranto por liveri pakaĵeton, mistere kaj plurfoje ligitan per nacia rubando, kun kaŝita surprizo: tajlora ŝtoftuko el la sama modelo donacita por la vestoj de la komuniiĝintaj geknaboj. Mi metis ĝin surkape kaj poste sur ŝultroj ekigante ĝeneralan ekridegon kaj novan pli grandiozan aplaŭdon, kiu ne estis la lasta. "Ili atendas – flustris al mi Gaston – la promesitan decidon pri la pororfa dormejo kaj la pontoj". Tiam, petinte silenton, mi tuj aldonis: "Karegaj gefratoj, vi donacis al ni riminanoj kaj al la italaj esperantistoj vian tutan kapitalon, vian ardan kaj dankeman kaj preĝantan koron. Mi, nome de la rimina komunumo kaj de la italaj katolikaj esperantistoj, promesas financi viajn konstru-petojn, t.e. la proorfa dormejo kaj la du pontetoj. Mi konfirmas tion liverante nek al Gaston kaj nek al paroĥestro, sed al la kasistino de la Tozounmé-komitato, la jenan koverton kun 5.000,00 EUR-ojn, el kiuj 3.000,00 por komenci la urĝan kostruon de pororfa dormejo kaj 2.000,00 por komenci la laborojn por la du pontoj.
Al la karegaj geknaboj de la Unua Komunio mi nun donacas rozarion kaj Patro Pio-medaleton. Kun ili bv. ade preĝi, por la italaj bonfarantoj, la riminanoj kaj la katolikaj esperantistoj, ĉiam pie kaj fervore samkiel mi vidis vin dum tiu Sankta Meso. Sankta Patro PIO, kiun mi persone konis kaj kiun mi nun propetas, peradu ĉe la Sinjoro kaj donu al vi ĉiuj Sian Benon".
Kompreneble, la tre atendita kaj ŝatata anonco estis plurfoje interrompita de entuziasmaj manbatoj kaj tambur-ruladoj. Ŝajnis ke la asembleo ne intencas eliri. Efektive, kiam la manbatoj mallaŭtiĝas, denove ili eklaŭtiĝas kaj tio ĝis kiam Gaston sin prezentis meze de la presbiteriejo. La fideluraro efektive atendadis la lastan cerimonion.
Mi ne diris al la legantoj ke mortis, pasintvendrede, la patrino de Gaston, ĝuste je la sunsubiro de tiu laciga tago okaze de la flegeja festo. Ni estis vespermanĝantaj kun la Episkopo kiam venis Gaston por informi nin ke, tuj post nia forveturo el Tozounmé, lia patrino mortis. Ni, ŝokitaj, kondolencis lin kaj mi sugestis resti hejme la postan tagon programitan por viziti Lome-on, kaj prizorgi kun la familianoj la funebran cerimonion. "Ne, tute ne. Mi akompanos vin al Lomé kiel programite. Restu trankvilaj, ĉar mi estas trankvila. La patrino fartas pli bone!"
Ne miru, karega leganto, pro tio. La Episkopo konfirmis tian kristanan plenkredan konduton. Ni estas meze de fervora katolika novbakita komunumo. Pro tio, fine de la dimanĉa trihora Meso, Gaston diris laŭte kaj serenvoĉe: "Mi dankas al la Sinjoro, ĉar Li permesis la morton de mia patrino ĝuste por ke pastro Magnani donu la lastan benon al ŝi! Oni nun transportas la ĉerkon ĉi tien por la funebra cerimonio… Jen ĝi".
La ĥoro kaj la popolo ekkantis ĝoje kaj neniu emocio aperis ĉe iu ajn visaĝo, ĉu familia, ĉu parenca, ĉu amika. Dum la riminanoj, mirplenaj, rigardadis ĉirkaŭen, mi estis kortuŝe emociita kiel antaŭ la ĉerko de mia patrino. Antaŭ ol beni ĝin per verdflora branĉeto, mi rememorigis al la ĉeestantaro la patrinan adan rekomendon, konfiditan al mi siatempe de Gaston mem parolinte pri iliaj georfoj: "Filo mia, helpu ĉiam la povrulojn! " Poste mi brakumis la karan Gaston, kiu ne ploris, sed male, melankonie tamen li ridetis kaj flustris al mia orelo akceptante la kondolencan brakumon: "La patrino nun bonfartas!".

Ĉu fini la raporton per tia cerimonio? Jes, ni klopodu diri ke jes. Ĝi taŭgas. La inaŭguro, do la eniro de surtera preĝejo simbolas tiun de la ĉiela Templo. Kristanajn plenfidajn bondezirojn.

DDM
(fino)

Asti: 2^o Appuntamento mondiale "Giovani Della Pace"

Durante l'incontro con Ernesto Oliviero al SERMIG di Torino, questi ci ha invitato a partecipare al 2^oAppuntamento Mondiale "Giovani Della Pace" che si sarebbe tenuto ad Asti sabato 3 ottobre. Vi ha partecipato un gruppetto di cinque nostri associati con i nove pannelli che normalmente vediamo a Roma per la benedizione Urbi et Orbi: sono stati distribuiti circa 500 volantini preparati per l'occasione e titolati "Esperanto Lingua di Pace"; con essi abbiamo presentato il nostro movimento e lo spirito di pace che lo anima e abbiamo potuto intrattenerci con con qualche giovane che ci ha interrogato sulla nostra lingua. La giornata è stata splendida, la partecipazione numerosa, l'organizzazione ottima, i temi trattati e le esperienze presentate interessanti. La musica era diffusa con qualche decibel di troppo, ma si trattava di una manifestazione rivolta ai giovani e ai giovani, si sa, piace così.

Homilio de la 5.a dimanĉo de Advento (la 3.a laŭ la roma rito) (16-12-2001)
El la evangelio laŭ Mateo: "Ĉu estas Vi, kiu devas veni, aŭ ni devas atendi alian?"

Ni devus alveni al Kristnasko kun kono malpli proksimuma de la vero de Kristo, kun moralo pli fortika, pli neŝancela, pli brila, kun la konvinko, ke ni mem engaĝitaj estas en la tasko pri la evangelizado de la mondo.
La paĝo de Mateo dividiĝas en tri partojn.
1) Johano volas alveni al konvinkiĝo pri Jesuo: - Ĉu estas vi la Mesio, la Savanto, tiu kiun ni atendas? -
2) La panegiro de Jesuo pri la morala dimensio de Johano: Li ne estas junko skuata de la vento.
3) Lia misio. Johano preparis la vojon, sed unue klopodis esti inda je la dia regno.
Johano estas la lasta patriarko; li estas, la plej granda profeto: li ne nur anoncas, sed gvidas ĉiujn,
kiuj deziras renkontiĝi kun la Sinjoro; li estas la anĝelo, tio estas la kuriero, sendita de Dio; li estas la evangeliisto, tio signifas, ke li rikoltis, unua, la fruktojn de la Evangelio de la Regno.
La soif-senta cervo sopiras al fluanta akvo kaj alkuras al la fonto.
La paŝtistoj ne haltis en la placo de la urbo interklaĉante: ili rapidis ĝis la groto de Bet-leĥem.
La kredo granita roko estas; konvinkiĝo; sed ankaŭ senpaŭza, senlaca pliprofundiĝo en la veron. Ĉiujare, arbo plimultigas la branĉojn, la kvanton kaj la kvaIiton de la fruktoj. Ni konas, sed ne sufiĉe;
ni amas la Sinjoron, sed ni povus lin pli kaj pli multe ami. La Kredo similas al danco. Ĝi estas senpaŭza moviĝo sur la ondo de la muziko, kelkfoje dolĉa kaj simfonia, kelfoje sinkopa; de tempo al tempo ĝi rekomenciĝas per la samaj ĉirkaŭflugoj.
Eliseo plugis per dek du paroj da bovoj. La kampo de la kredo estas sen limoj; ni ne povas ĝin plugi per ununura bovo-paro. Ne estas facila afero kredi. En la profeto ni legas: "Ankaŭ la knaboj senfortiĝas kaj laciĝas; sed tiuj, kiuj fidas la Eternulon levas la flugilojn, kiel agloj. "La kristano ne marŝas laŭ paŝo malcerta kaj hezita, li metas la flugilojn de la fervoro ĉe siaj piedoj, li forĵetas sian blindecon, malfermas siajn orelojn por ekkapti ĉiun ereton de la vero.
Transirante lagunon, iu sankta monaĥo renkontiĝis kun tre granda nombro da birdoj gaje ĉirpantaj. Li diris al sia kunulo: "Aŭdu, frato: la birdoj ekkantas la laŭdojn de la kreinto; iru mezen, por reciti inter ili vian brevieron." Kiam du monaĥetoj agordis la psalmojn, la birdoj eksilentis por varmiĝi pro la fervoro, kiu eliris el tiuj du koroj.
Hodiaŭ ĉirkuladas pli multaj ne ĝustaj teorioj pri Jesuo kaj la moralo. Kiam porcelana vazo disrompiĝas al multaj eretoj, ĉu vi povas ĝin ripari? Ni finpreparu niajn arbetojn de la paco, de la amikeco, de la espero, de la kredo, de la preĝo, de la karitato. Eble, en la nokto de Kristnasko, ni trovos sur ili florojn kaj frukto-abundon.

La duakanonaj libroj (daŭrigo el la pasinta numero)	I libri deuterocanonici (continuazione dal numero precedente)
6. LA SAĜECO DE JESUO SIRAĤ. (Iam en la katolika Biblio titolita Ecleziasticus -t.e. "Libro de la Eklezio"- ĉar en la unuaj kristanaj jarcentoj estis uzata kiel manlibro en la morala katekezo)	6. SAPIENZA DI GESU’ SIRAK. (Un tempo intitolato nella Bibbia Cattolica Ecclesiaste - cioè "Libro della Chiesa"-, perché nei primi secoli cristiani era usato come manuale nella catechesi morale)
Komence de la dua jarcento a.K. hebree lingve verkita (ĉe la Morta Maro plurajn hebrealingvajn fragmentojn oni trovis), nun estas tradukita al la esperanta el la unika greka de la Septuaginto. En la kanono ĝin ne entenas protestantoj kaj hebreoj.	All’inizio del secondo secolo avanti Cristo scritto in lingua ebraica (presso il Mar Morto si trovarono molti frammenti in ebraico), è ora tradotto in Esperanto dall’unica versione greca dei "Settanta". I Protestanti e gli Ebrei non lo contengono nel canone.
Ŝajnas ke la libro estis verkita por ŝtopi hemoragion de hebreoj el propraj religiaj vivkonceptadoj al tiuj de helenismo. Preskaŭ ĉiuj duakanonaj verkoj manifestas tiun celon: evidente la forlaso okazis malgraŭ la tradicia obstina hebrea korinklino al siaj moroj kaj kutimoj. Temas ne pri mirinda filozofia katedralo, sed pri kolekto de moralaj sentencoj, kiuj ne ambicias resumi ĉion ekzistantan: ĉiu el ili havas valoron preskaŭ el si mem por konanto de la tradicio hebrea.	Sembra che il libro fosse scritto per fermare una emorragia di ebrei dalle proprie concezioni di vita verso quelle dell’ellenismo. Quasi tutti gli scritti deuterocanonici manifestano questo scopo, evidentemente l’abbandono avveniva malgrado il tradizionale ostinato attaccamento ebraico ai proprii usi e costumi. Non si tratta di una ammirevole cattedrale filosofica, ma di una collezione di sentenze morali, che non ambisce a riassumere tutto ciò che esiste: ognuno di essi ha un valore quasi a sé stante per un conoscitore della tradizione ebraica.
Unuafojon, en tiu biblia verko oni ekskizas historiografion pri la pasinto de la hebrea popolo; kaj en la tiulibra antaŭparolo (kiu por neniu taksiĝas ero kanona) estas aludata la malfacilaĵo transdoni al greka lingvo hebreajn konceptojn kaj esprimojn ĉar tiuj ĉi impresas perdi ion propran en la greka. Konstato kaj allaso tiaj sonas tre moderne kaj, se emfazitaj, povis favori, almenaŭ ŝajne, al la naskiĝo de la mitaj skoloj de interpretado de la kristanismo (pri tio videblas La fundamentoj de la kristanismo - Ueci, Torino); bonŝance ili montras ankaŭ ke bibliaj agantoj en la intersekco inter kulturoj malkovris la problemon kaj ne agis nescie.	Per la prima volta, in questo scritto biblico si traccia una bozza di storiografia sul passato del popolo ebreo; e nella prefazione di questo libro (da nessuno ritenuta un brano canonico) è accennata la difficoltà di trasporre in lingua greca concetti ed espressioni ebraiche, perché queste, nella lingua greca, danno l’impressione di perdere un qualcosa di proprio. Tali constatazioni ed ammissioni hanno una risonanza molto moderna, e, se enfatizzate, poterono favorire, almeno apparentemente, la nascita delle scuole mitiche di interpretazione del Cristianesimo, (su questo argomento si può vedere: "La fundamentoj de Kristanismo-UECI-TORINO); fortunatamente essi mostrano anche che coloro che operarono sulla Bibbia, nell’incontro tra culture hanno rilevato il problema e non hanno agito inconsapevolmente.
Fina noto. En tiu libro la Saĝeco estas eksplicite identigita kun la Toraa leĝo, dum en tiu de Salomono ĝi estas eksplicite apudigita ankaŭ jen kun io Logosa, saĝe kaj oportune aganta en ĉiuj aĵoj kaj historiaj eventoj, jen kun la morala konscienca leĝo. Baza tiulibra teologio sonas: observu la dian volon kaj la Sinjoro vin protektu! Sed, malsame ol en la Saĝeco de Salomono, ankoraŭ ne klare anonciĝas transteraj perspektivo aŭ resurekto aŭ rekompenco.	Nota finale. In questo libro la Sapienza è esplicitamente identificata con la Legge della Torah, mentre in quello "di Salomone" essa è anche affiancata esplicitamente, sia a un qualcosa relativo al "Logos", agente in modo saggio e opportuno in tutte le cose ed eventi storici, sia alla legge morale della coscienza. La teologia di base in questo libro dice:"Osservate la volontà divina ed il Signore vi proteggerà! Ma, diversamente da quanto avviene nella "Sapienza di Salomone", qui non si annunciano ancora chiaramente prospettive ultraterrene o una resurrezione o una ricompensa.
***	***
7. BARUĤ.	7. BARUC.
Letero fikcie atribuata al la sufiĉe nota sekretario de profeto Jeremio, kaj eble sendita de Jerusalemo al diasporaj hebreoj por ilin, same kiel jam profeto Amos por siaj samtempuloj, restigi fidelaj al la Javea tradicio. Kvankam skribita eble en la hebrea, ĝin nun ni povas legi nur en la greklingvo kutima rajde inter la unua kaj dua jarcentoj a.K.	Lettera convenzionalmente attribuita all’abbastanza noto segretario del Profeta Geremia, e forse inviata da Gerusalemme agli Ebrei della diaspora per farli rimanere fedeli alla tradizione di Jahvè. Benchè scritta, forse, in lingua ebraica, ora la possiamo leggere solo in lingua greca, abituale nel periodo tra il secondo ed il primo secolo avanti Cristo.
Teologia apartaĵo elstariĝas: la priparolata saĝeco manifestas ion personecan, kvazaŭ ekzistantan por si mem ĉe Dio: temo pli eksplicitigita en la saĝeco de Salomono; ĉi tie tamen oni ripetas la malnovan doktrinon de rekompenco: se ni suferas persekutojn tio okazas ĉar ni forlasis la Toraajn leĝojn.	Si rileva una particolarità teologica: la Sapienza di cui si parla manifesta qualcosa di personificante, quasi esistente per se stesso presso Dio: un tema reso più esplicito nella "Sapienza di Salomone", qui tuttavia si ripete la vecchia dottrina della ricompensa; se soffriamo persecuzioni ciò avviene perché abbiamo abbandonato le Leggi della Torah.
***	***
8. LETTERA DI GEREMIA. (nella "Vulgata" è un’aggiunta a Baruc)	8. LETERO DE JEREMIO. (en la Vulgato estas aldonaĵo al la Baruĥ)
Tiupunkte, fine, eblas rimarkigi ion erarecan koncerne tiun libran fasciklon: koboldo, eble komputila, manĝis la versegojn de la 7 ĝis la 22, kaj kompense presigas trifoje la saman notaran tekston (*). La lakunon certe kompensigos aldona algluebla finlibra folio! Kiu peko ke la brila sinsekvo de la redaktaĵoj kaj presaĵoj suferas escepton… kiun ni hastas rimarkigi por ne lasi impreson ke la Fontajn Eldonaĵojn oni recenzu nur kun laŭdoj, kvankam opinieblas ke koboldo enŝteliĝis dum la prilaborado en la komputilo, antaŭ kiu la tradukisto estas devigata akumuli ĉe si disciplinon de filologo, duktilecon de tradukanto, rapidecon de presisto, lertecon de enpaĝigisto, gustumecon de grafiisto kaj de eldonisto. Se pro tio la laboro, aparte por esperanta tradukisto, estas pli faciligata, pli faciligata estas ankaŭ la enŝteliĝo de koboldoj…	A questo punto, finalmente, bisogna far notare qualcosa di sbagliato in questo fascicolo del libro: un folletto, forse del computer, ha mangiato i versetti dal 7 al 22 ed, in compenso, ha stampato per tre volte il testo dell’insieme delle note dello stesso testo (*). Certamente un foglio incollato aggiunto alla fine del libro colmerà la lacuna! Che peccato che la brillante sequenza delle redazioni e delle stampe abbia un’eccezione, che ci affrettiamo a far notare per non lasciare l’impressione che le cose edite da "Fonto"si recensiscano solo con lodi, benchè si possa ritenere che un folletto si sia nascosto nel computer durante l’elaborazione, e davanti al computer il traduttore è obbligato ad accumulare in sé la disciplina del filologo, la duttilità del traduttore, la rapidità dello stampatore, l’abilità dell’impaginatore, il buon gusto del grafico e dell’editore. Se per questo il lavoro, specialmente per un traduttore esperantista, risulta facilitato, è anche più facilitato il subdolo inserimento di folletti…
En la greklingva letero, datita en la lastaj du jarcentoj antaŭ Kristo, estas imagata admono de profeto Jeremio por ke la ekzilen irantoj al Babilono ne allogiĝu el gojaj dioj, pentritaj kaj statuigitaj kaj amuletigitaj: rezultas apologia satiro, vidiganta nur negative la gojan religion. Eble la kredo je la unika Dio estis ĉiam tentata fali en la plurdiecon.	Nella lettera in lingua greca, datata nei due ultimi secoli avanti Cristo, si immagina un’ammonizione del profeta Geremia perché coloro che si avviavano verso l’esilio a Babilonia non si lasciassero attrarre dalle divinità dei "gentili", dipinte o sotto forma di statua o come amuleti; ne risulta una satira apologetica per far vedere solo negativamente la religione non ebraica. Forse la fede nell’unico Dio è sempre stata tentata di cadere nel politeismo.
***	***
9. ALDONOJ AL DANIEL.	9. LE AGGIUNTE A DANIELE.
Temas pri la v. 3, 23 de la ĉ. 4, entenataj nur en la greka Septuaginto kaj ne en la kanono hebrea (ciklo de Azarja en la forno); kaj pri la ĉ. 13 enprenita nur ĉe la greka elaboraĵo de Teodoziono kaj ne en la Septuaginto kaj en hebrea biblio (ciklo de Susana), same kiel ĉ. 14 (Daniel kaj Bel) kiu pli poste originis aŭ kreskigis la legendaron pri "Sankta Georgo kaj la Drako".	Si tratta dei versi 3, 23 del capitolo 4, contenuti solo nella versione greca dei "Settanta"e non nel canone ebraico (ciclo di Azaria nel forno), e del capitolo 13 accolto solo dall’elaborazione di Teodosio e non nei "Settanta", e nella Bibbia ebraica (ciclo di Susanna), così come il capitolo 14 (Daniele e Bel), che più tardi, originò, o fece crescere l’insieme di leggende su "San Giorgio e il Drago".
Oni scias ke la tuta apokalipksa Daniela profetaĵo estis inventita por konsoli kaj solidigi en la kredo hebreojn forfuĝintajn aŭ dubantajn pri sia kredo antaŭ la pli vivaj kaj fantaziaj mediteraneaj kaj mezaziaj religioj. Se la Daniela libro plaĉis al eklezioj ĉar longatempe opiniita ankaŭ historia dokumento, kaj tial influis multe la kristanarajn certecojn kaj ardon same kiel nun okazas inter la atestantoj de Jeovo, la duakanonaj eroj same plaĉis pro sia speciala kapablo emociigi koron kaj fantazion. Unu por ĉiuj: Susana, fascina objekto de fabeloj kaj pentraĵoj kaj legendoj, ne povis, eĉ en neĉiam konscia kompliceco, ne ludi, krom religiaj kaj moralaj valoroj, ankaŭ ĉarman inan korpon, asimilindan por virinoj renkontindan por viroj…	Si sa che l’insieme di tutte le profezie apocalittiche di Daniele fu inventato per consolare e per consolidare nella fede gli Ebrei fuggiti o dubbiosi circa la propria fede, di fronte alle più vivaci e fantasiose religioni mediterranee o dell’Asia centrale. Se il Libro di Daniele piacque alle Chiese poiché ritenuto a lungo anche documento storico e perciò influenzò molto le certezze e il fervore dei cristiani, come oggi avviene tra i "Testimoni di Geova", i brani deuterocanonici sono piaciuti ognuno per la propria speciale capacità di emozionare il cuore e la fantasia. Uno per tutti: Susanna, affascinante oggetto di fiabe, dipinti e leggende, al di là dei valori morali e religiosi, non poteva, nemmeno in una complicità non sempre consapevole, non giocare anche un seducente corpo femminile degno di essere assimilato delle donne e di essere incontrato dagli uomini…
***	***
Kiu nin legis ĝis tiupunkte, pliekzakte, la leganto de tiuj duakanonaj, konstatas ke tiuj ĉi elverŝas religiajn sentojn kaj ideojn: ideoj ĉiam senhezitaj, neniel alproksimiĝantaj al tiuj de Ijob aŭ Qoélet (ankaŭ Qoélet enviciĝas en la fluejo de la saĝeco). Kontraste kun tiuj ĉi, la saĝeco en la duakanonaj aperas plej plena kaj plej personigita kaj plej taŭga por prilumi homojn kaj kulturojn.	Chi ci ha letto fino a questo punto, più esattamente, il lettore di questi testi deuterocanonici, constata che questi esprimono sentimenti ed idee religiose; idee sempre prive di esitazioni, in nessun modo avvicinabili a quelle di Giobbe o del Quoelét (anche il Quoelet si inserisce nel filone della Sapienza). In contrasto con questi, la Sapienza nei deuterocanonici appare più piena e più personificata, più adatta ad illuminare uomini e culture.
La esperantigo de la duakanonaj, farita des pli de protestanto kvankam multe persona, ĉu favoros la etoson de ekumenismo? Eble; sed laŭ ni, tiu klimato povas enradikiĝi kiam kristanoj kreskigas sian scion pri la sanktaj libroj moderante, tamen, sian sintenon de adoro kaj ilin komencas juĝi kaj senti mapli ĵurdignaj.	La traduzione in Esperanto, fatta per di più da un protestante, benchè in modo molto personale, favorirà l’atmosfera di ecumenismo? Forse, ma, secondo noi, questo clima potrà radicarsi quando i cristiani faranno crescere la loro cultura circa i testi sacri, moderando, tuttavia, il proprio atteggiamento di adorazione e cominceranno a giudicarli ed a sentirli meno degni di un giuramento.
Por la kolektivo ekzaminanta	Per la comunità esaminatrice
Armando Zecchin (fino)	traduzione di Silvia Garnero (fine)
(*) Korektita en la nova eldono de "La Sankta Biblio"; oni memorigas ke temas pri recenzo de "Duakanonaj Libroj" tradukitaj de Gerrit Beverling – eld. Fonto 2001 (redakcia noto)	(*) Corretto nella nuova versione de "La Sankta Biblio"; si ricorda che si tratta della recensione di "Dukanonaj Libroj" tradotti da Gerrit Beverling – eld. Fonto 2001 (n.d.r.)

Il comitato centrale dell'UECI e la redazione di Katolika Sento augurano a tutti buon Natale e un felice anno nuovo.

La Centra Komitato de UECI kaj la redakcio de Katolika Sento bondeziras al ĉiuj bonan Kristnaskon kaj feliĉan novan jaron.

 

Il bello e il brutto del 18^o congresso Ueci

Cominciamo con il bello. Finalmente si potè seguire le liturgie senza sfogliare e perdersi a cercare per, alla fine, rinunciare: indovinati quei fogli completi e distinti per ogni singola liturgia. illuminanti le "omiletiche" catechesi di padre Magnani, la cui voce e pensieri non risentono affatto del cambiamento di sensibilità del suo udito. Naturalmente, le mie considerazioni corrono su ciò che ho visto e sentito poiché non sempre fui presente. Ho visto Silvia vincere la timidezza (vera o solo prudente?) e portarsi a spasso San Giuseppe Cafasso, ho sentito Daminelli alle prese con San Giuseppe Benedetto Cottolengo, ed ho goduto le imprese dialettiche di Gianni Conti su San Giovanni Bosco. Se questi sognava, Gianni gli riempiva i sogni di ideali e di… pile simboliche! Quello che non ho visto e udito, lo apprezzo per ciò che ho sentito dire da chi vi ha assistito: dev’essere stato gustato con pienezza di comprensione e gioia il pezzo teatrale "Maria" esperantizzato da Corrado, e recitato "chiaro e limpido" e "da vera e appassionata attrice" ??? da Carla Sfardini, se tutti mi dicevano "che cosa hai perso"! E i frattali? Già cosa sono i frattali? All’indomani mi parlavano di un piacere eccezionale nel vederli, per cui dovrò essere fortunato in altra occasione. Ho passato anche qualche momento a conversare con G.P.Bottoni: a volte mi sembrava di essere lì-lì per capire e di entrare con lui nel computer per vedere realizzato il suo sogno, quel "coso misterioso" che darebbe tanti frutti anche all’esperanto. Quasi preparato per capire… finisco per rammaricarmi di essere troppo vecchio per mettermi a inseguire le tecniche che porterebbero a realizzare il sogno di Bottoni.
Gli intervalli, e non solo, li ho passati soprattuto con Sarandrea, fonte di informazioni e valanga di barzellette (quasi tutte raccontabili alle collegiali di oggi), e compagno di Luciano Mantaut a consumare sigarette. Si giura che al prossimo congresso sarà spontaneamente abolita la sigaretta!
Bello, bellissima la visita al Sermig (Servizio missionario giovanile): istruttivi e entusiasmanti le presentazioni dei due giovani ciceroni membri della confraternità interna, anche se un po’ euforiche: il succo per me fu: fai per amore di Gesù e dei fratelli anche se non riesci a imitare san Francesco che al fine della vita diceva a suoi frati: "presto cominciamo a fare qualche cosa!".
E il brutto che non andava? Forse quella interminabile tiritera per approvare il bilancio consuntivo. Ecco un suggerimento: si includa nel regolamento che il bilancio viene approvato per alzata di mano dei presenti, cui si aggiungono i voti espressi per delega sia tramite lettera sia tramite persona presente!
Forse non andava bene… Sono qui a sforzarmi di trovare qualcosa da rimprovevare a Conti (o a Daminelli). Non riesco a trovare nulla! Non ho sentito nessuno lamentarsi o dare consigli… migliorativi! Speriamo che i due sbaglino in un’altra occasione! Ora son certo tutti vorrebbero ringraziarli di nuovo. lo faccio per tutti!
Ah! Scordavo, tra gli eventi simpatici, i due giovani Lauretta. Potranno essi racimolare i "brandelli di gioventù" presenti tra noi? Io direi a Giorgio: "fatti dare indirizzi elettronici di giovani esperantisti naviganti attorno a noi e prendi contatto con loro, chè dal contatto elettronico si arriva ad amicizie solide e a incontri proficui per l’ UECI, e per l’Esperanto!"
E come domenticare le tre ore passate alla stazione di Porta Nuova per ricevere i congressisti? Colà io e Diego abbiamo constatato quanta festività si sprigionava dal vederci e dall’abbracciarci. Veramente siamo un gruppo di amici. Che tutto ciò si avveri anche nella preghiera! E le suore della Divina Sapienza? Tanto discrete e precise che dobbiamo ringraziarle anche ora per la loro ospitalità!

MULTE DA DANKOJ
(Per motivi di riservatezza diamo solo la sigla del nome e la provincia)

Pro alfabetizzazione
M.C. N.S	Grosseto Bari	€ 52,00 € 12.00
Pro Bonfarado
E.B.C L.M. P.C.	Bologna Savona Genova	€ 40,00 € 185,00 € 100,00
Pro Benin (raccolta durante il congresso)
L.S.F E.C.M G.P.B F.S.C. F.S. M.M. cassetta "pro Benin"	Bergamo Vicenza Milano Livorno Bergamo Trento –	€ 500,00 € 50,00 € 100,00 € 10,00 € 30,00 € 20,00 € 93,70

Le offerte pro-Benin per un totale di 803,70 euro, sono state consegnate a don Duilio alla fine del congresso perchè le devolvesse.

Sergej Prokhorov, che scrive qui sotto, non è un lettore di K.S., ma un samideano russo che, tramite FEI, cercava l'indirizzo di una organizzazione esperantista cattolica in Italia. L'ho contattato per chiedergli chiarimenti; ecco la sua risposta:

Estimata samideano Giovanni!
mi dankas vin por via letero kaj pri via intereso al mia peto.
Mia amikino estas en profunda plago. Ŝi havas malklariĝo de sia menso. Mia konata pastro kaj ŝi mem vidas ne simplan malsanon sed pasion aŭ furiozon de feoj. Ni ne povas peti ŝin legi preĝojn. Ŝi parolas, ke preĝoj estas kiel acido por ŝia animo. Mi vidis ŝin. Mi vidis ŝiajn suferojn. Kaj mi volas, tre volas, helpi ŝin (ŝi estas tre klara kaj ĉarma virino kun teruraj eventoj en sia juneco). Kuracistoj estas malfortaj. Mi volas peti vin, viajn - niajn gefratojn en Kristo preĝi por ŝi. Ŝia nomo estas IRINA. Eble niaj preĝojn liberigos ŝian animon.
Via frato en Kristo

Sergeo.

Nello spirito esperantista che ci fa sentire vicini anche ai geograficamente lontani, ho risposto così:

Estimata,
mi bedaŭras la malĝojan situacion de Irina. De nun ŝi estas ankaŭ nia amikino kaj ni preĝos por ŝi.
La trian sabaton de ĉiu monato, en Milano (mia urbo) oni celebras Sanktan Meson en Esperanto; tiuokaze ni aldonos preĝon al la Sinjoro por Irina. Se vi volas, mi povas enŝovi vian mesaĝon en nia dumonata bulteno "Katolika Sento" por peti preĝojn ankaŭ de la aliaj italaj katolikaj esperantistoj.
Dio benu! Elkore,

Milano:

- Dopo la pausa estiva è ripresa la celebrazione della santa messa in Esperanto il 3^o sabato di ogni mese alle ore 16,45 presso la chiesa di S.Tomaso di via Broletto 29. È una chiesa del centro, quindi facilmente raggiungibile; chi si trovasse a Milano in tale occasione ne tenga conto.

- Sono ripresi i corsi di esperanto, purtroppo, quest'anno con scarsa partecipazione. Daminelli ogni martedì tiene in Milano quattro corsi, tre per principianti e uno di perfezionamento. Gianni Conti tiene tre corsi all'università della terza età rispettivamente a Cormano, Paderno Dugnano, Cesano Maderno.

- Si tenta di ridare una sede al Katolika Esperanta Centro (KEC) di Milano dopo la perdita della sua prestigiosa sede in piazza del Duomo. Il parroco della parrocchia di S.Michele e S.Rita (periferia sud est di Milano) ci ha offerto un locale per il mercoledì pomeriggio. Si tratta di una parrocchia estremamente attiva che coinvolge molti gruppi con vari interessi: spirituali, sociali, culturali, sportivi. Iniziamo con un corso di esperanto per principianti e vediamo come si evolve la cosa.

- Gianni Conti, organizza il solito appuntamento di Natale in Piazza S.Pietro per la benedizione Urbi et Orbi. Chi vuol partecipare, si faccia trovare in piazza almeno un'ora prima di mezzogiorno, è meglio però avvertire l'interessato con qualche giorno (o settimana) di anticipo perchè si vuole essere certi della presenza di almeno 9 persone.

- Da domenica 5 a martedì 8 settembre si è tenuto a Milano l'Incontro interreligioso di preghiera per la pace nello spirito dell'analogo incontro di Assisi del 1986. In tale occasione la delegazione di Oomoto (organizzazione religiosa giapponese che ha scelto l'esperanto come propria lingua ufficiale) ha chiesto di poter incontrare qualche esperantista italiano. In quel periodo gran parte degli esperantisti erano a Treviso per il congresso nazionale. Le ns. samideaninoj Maresa Foa e Carla Sfardini si sono però prese l'incarico di incontrarli ed accompagnarli per una visita alla città. Il presidente di Oomoto, Yasumi Hirose, nel suo intervento al teatro degli Arcimboldi, tra l'altro, ha suggerito l'uso dell'esperanto nelle relazioni internazionali.

Vercelli:

Il gruppo di Vercelli si distingue per la sua attività e per il numero di iscritti. Sabato 30 ottobre, durante la S.Messa vespertina nella chiesa di S.Andrea si è ricordato il compianto Antonio Capello, poi nella sede del circolo esperantista vercellese, con una breve e partecipata cerimonia, si è proceduto alla consegna dei diplomi ai tre giovani che hanno superato gli esami dei corsi di esperanto. Hanno parlato: Giovanni Reina, presidente del circolo, Carlo Bourlot, segretario dell'IIE e Serio Boschin presidente emerito dell'UECI. È seguito un gradito rinfresco.

Il 18^o Congresso UECI

De vendredo 10.a de Septembro ĝis mardo 14.a okazis en Castiglione Torinese, ĉe "Casa Figlie della Sapienza" la 19.a UECI kongreso kun 55 partoprenantoj. La kongreso okazis ĉijare en Piemonto kie dum la periodo inter la franca revolucio kaj la unua mondmilito estis granda naskado de sanktuloj kaj beatuloj precipe alvokitaj al la sociala agado; do oni elektis kiel temo de la kongreso: "Piemontaj sociaj sanktuloj de la 19.a jarcento".

Vendredon vespere, tuj post la vespermanĝo, oni estigis renkontiĝon kun la loĝantaro de Castiglione en paroĥa salono por prezenti Esperanton kaj nian movadon. La postan tagon, matene, okazis la solena malfermo; ĉeestis la urbestrino kiu varme salutis la kongresanojn kaj deklaris ke la komunumo de Castiglione sentas sin honorata gastigi la kongreson. Poste pastro Duilio Magnani raportis pri sia vojaĝo en Benino kien li iris kune kun kelkaj riminanoj por inaŭguri orfejon, preĝejon kaj puton realigitajn dank' al kontribuo de la E-grupo de Rimini. Postagmeze prelegoj pri la tema kongreso; enkondukis la temon la prezidanto, Giovanni Daminelli, kiu poste prezentis la unuan sanktulon, Sankta Jozefo Cottolengo; tuj poste Silvia Garnero prelegis pri Sankta Jozefo Cafasso kaj fine Gianni Conti prezentis la vivon de Sankta Johano Bosco, kun sia kutima amuza finaĵo. Vespere oni volis memorigi Glauco Corrado-n per recitado de la monologo "Maria" de Roberto Zago esperantigita de Corrado el la milana dialekto. Mirinde kaj kortuŝe aktoris Carla Sfardini kiu fine meritis longan plaŭdon. Dimanĉon matene, kiel ĉiutage, oni partoprenis Sanktan Meson, postagmeze okazis la jara asembleo de UECI kaj vespere kultura spektaklo pri "Fraktaloj"; temo ne kutima tamen interesa kaj mirinda. Lundon ekskurso al Torino: oni vizitis la "Arsenalon de la Paco" (SERMIG), la preĝejon "Maria Ausiliatrice" en Valdocco, kie oni tagmanĝis, kaj poste la komplekson de Cottolengo de kie oni forveturis al Superga. Vespere dum la "adiaŭa vespero" amuze estrata de Carlo Sarandrea, la nov-geedzoj Di Serio, Arcangelo kaj Paola (nia vic-prezidantino), volis festi kun ni kaj rememori, per simpatia spektaklo, sian geedziĝon. Mardon matene ekskurso al "Colle don Bosco" por viziti la lokojn kie don Bosco naskiĝis kaj vivis dum sia infaneco. Post tagmanĝo ĉe loka restoracio, oni forveturis al la stacidono de Torino de kie ĉiu reiris al sia hejmo.

LA ESPERANTA KOMETO

La Esperanta Kometo è una cometa lunga 2 metri, in rilievo, costituita da una grossa Verda Stelo sulla cui scia appaiono prima la bandiera esperantista (in grande) poi tutte le altre bandiere del mondo. Il tutto su uno sfondo di 4 mq. di cielo, dove tra le stelle sono rappresentati anche la nostra Terra ed il pianeta Saturno (con relativi anelli), pure questi in rilievo, anche se dalla foto non si nota bene.

Siamo a fine anno, in queste sere, passando per le nostre strade, rimaniamo colpiti dalle luci di mille stelle, più o meno comete, che vorrebbero farci dimenticare tutte le cose tristi che abbiamo provato e visto durante questo nefasto anno appena passato.

Anche se sembrerò ripetitivo, provo ad aggiungerne una pure io, mandandovi però non una qualsiasi stella cometa, bensì la Esperanta Kometo, l'ultima realizzazione fatta nel mio Esperanta Ĝardeno. Quali significati possiamo dare a questa Kometo? vediamo: la cometa, per noi cristiani annuncia la nascita del Redentore, ma nel nostro caso particolare può rappresentare l'annuncio della ri-nascita dell'Esperanto e per buon ultima, quella sua scia, formata da tutte le bandiere del mondo che inseguono quella esperantista, sta a rappresentare l'importanza di quest'ultima quale simbolo dell'unità di tutti gli uomini pur nella varietà delle loro lingue rappresentate dalle centinaia di bandiere di tutti i popoli della terra.

Spero veramente che questa Kometo possa essere l'augurio per far finalmente capire a tutto il mondo l'importanza di questo messaggio di pace e comprensione fra tutti i popoli della terra. È il mio augurio di buon Natale a tutti voi.

QUOTE E NORME ASSOCIATIVE ANNO 2005 Come stabilito nell'assemblea generale di Castiglione Torinese, si è deciso di aumentare la quota d'abbonamento a Katolica Sento di 1 euro, lasciando invariate le altre quote: Associato ordinario con Katolika Sento (SO) 17,00  € Associato giovane (SG) 8,50  € Associato familiare (SF) 8,50  € Associato ordinario con Espero Katolika (SOE) 38,00  € Solo abbonamento a Katolika Sento (AK) 10,00  € Solo abbonamento a Espero Katolika (AKE) 21,00  € Associato sostenitore (SS) 34,00  € Associato sostenitore con Espero Katolika (SSE) 76,00  € Il periodico Katolika Sento viene inviato a tutti gli associati, tranne che per i familiari. E' associato giovane chi non ha superato i 25 anni. E' associato familiare chi convive con altro associato. Per l'abbonamento all'estero aggiungere 6 euro per spese di spedizione. Specificare nella causale del versamento la categoria dell'associato, l'anno di nascita dei giovani, l'esatto indirizzo per il recapito del periodico K.S., la destinazione di eventuali offerte. I gruppi locali con almeno 10 soci trattengono 2,10 euro per l' associato ordinario e 1,05 per l'associato giovane o familiare, mentre la quota dei soci individuali va interamente all'UECI. I versamenti vanno fatti sul C.C. Postale n. 47127675 Unione Esperantista Cattolica Italiana U.E.C.I

Il 19^o Congresso UECI e 18^o Printempa Kunveno
Vitorchiano (Viterbo) dal 2 al 7 giugno 2005

Durante l'ultimo congresso UECI di Castiglione, si è deciso di anticipare il congresso dell'anno prossimo alla tarda primavera, per evitare interferenze con il congresso FEI, e di unificare il congresso UECI con il printempa kunveno che negli anni passati veniva organizzato da Glauco Corrado per il gruppo di Milano. Si era proposto di cercare una località adatta in Etruria. La scelta è caduta su Vitorchiano, località a 8 chilometri da Viterbo. Saremo alloggiati nell'Hotel Piccola Opera, un albergo a 3 stelle di pertinenza di una casa di noviziato dei padri Dehoniani, ma gestito da un professionista del ramo. E` dotato di quanto ci serve: camere con servizi, due cappelle, sale di riunione, ristorante, bar. Il luogo è tranquillo, immerso nel verde anche se un po' isolato rispetto al paese. È facilmente raggiungibile, sia per autostrada, sia con il treno (l'hotel dispone di bus navetta che ci viene a prendere alla stazione di Orte). Volendo c'è una stazione ferroviaria a un centinaio di metri dall'hotel; si tratta di una linea secondaria che collega Roma ai paesi della zona: è un po' scomoda per orari e tempi di percorrenza, ma ci garantiscono paesaggisticamente godibile.

La scelta di Vitorchiano non è senza motivo. Esso infatti è equidistante dalle zone di Tarquinia e di Bolsena-Orvieto. Poichè il printempa kunveno prevede due temi: uno linguistico-culturale e uno religioso, tale criterio verrà mantenuto anche per il congresso. Il tema culturale avrà per argomento gli Etruschi, quindi è in programma una visita guidata, da un noto etruscologo, alla zona archeologica di Tarquinia. L'argomento religioso avrà per oggetto l' Eucarestia perchè siamo nell'anno dedicato all'Eucarestia quindi visiteremo Bolsena e Orvieto luoghi legati al celebre miracolo eucaristico.

Si notino le date: dal pomeriggio di giovedì 2 giugno al mattino di martedì 7 giugno. Di solito i nostri congressi iniziano venerdì pomeriggio per finire martedì pomeriggio. Questa volta approfittiamo della festività del 2 giugno per anticipare l'inizio e prolunghiamo la durata di mezza giornata per godere maggiormente delle attrazioni turistiche della zona. Il periodo che va dal pranzo del sabato al pomeriggio della domenica assumerà le caratteristiche e la denominazione di printempa kunveno. Esso è rivolto in particolare a coloro, che non disponendo di giorni di ferie, vogliono comunque essere presenti agli eventi centrali del congresso. Sarà possibile quindi iscriversi al solo printempa kunveno.

Quote:

Per l'intero congresso (quindi compreso il printempa kunveno)
Iscrizione: 20 euro
Vitto, alloggio, escursioni: 190 euro in camera singola , 175 euro in camera doppia
(queste quote subiranno un aumento di 10 euro per chi si iscrive dopo il 31 marzo)

Le quote sono per persona e comprendono la pensione completa dal pranzo del 2 giugno alla prima colazione del 7 giugno e le escursioni (c'è un pernottamento in più rispetto al congresso del 2004).

Per il solo printempa kunveno rimane la vecchia procedura, una tariffa unica di 60 euro a persona per pensione completa dal pranzo di sabato 5 giugno al pranzo di domenica 6 giugno compresi. Non è prevista una quota di iscrizione, però, per motivi organizzativi, è bene iscriversi in tempo telefonando o scrivendo a Gianni Conti o al presidente UECI (su ogni numero di K.S. compaiono gli indirizzi).

Il programma sarà dettagliato nel prossimo numero

Renkontiĝo de kulturoj
- Kial vi prenis tian malbonan noton pri geografio?
- Ĉar mi ne memoris kie estas Benino.
- Vi neniam memoras kien vi metas la aferojn.

***

Skotoj
En skotlanda familio, patro diras al filo:
- Iru ĉe la najbaron kaj petu pruntedone sian martelon ĉar ni devas alkroĉi tiun bildon al la muro.
La filo iras kaj revenas tuj poste:
- Pacjo, li ne volas doni ĝin al ni, ĉar li diras ke ĝi konsumiĝas.
- Malbenita avarulo! ... Nu, iru suben kaj prenu la nian.

***

Kvazaŭ kripo
Pastro eniras en trajnan kupeon kaj sidiĝas apud iu spritulo kiu eldiras:
- Antaŭe mi neniam sidiĝis apud bovo.
Kaj la pastro:
- Mi bedaŭras ke ne ĉeestas la infano Jesuo, alimaniere ni povus meti lin inter ni por fari belan kripon.

(sendis Dori Pozzi)

***

Vegetarano
Kelnero al senpacienca kliento:
-Mi jam diris al vi, ke por la vegeterana manĝo oni devas iom atendi… Hej, kial ĉi florpoto estas
malplena?

(sendis † Glauco Corrado)

Il 14 settembre, il segretario generale, Armando Zecchin, ha chiesto formalmente di essere esonerato dal suo incarico nell'estraro e di essere quindi sostituito dal primo dei non eletti, Luciano Mantaut. Ci promette comunque di continuare ad essere sempre collaborativo per il successo dell'associazione. Lo ringraziamo per l'opera fin qui svolta e siamo certi che continuerà nella sua fattiva collaborazione. Diamo il benvenuto a Luciano Mantaut di cui tutti noi conosciamo le doti di intelligenza e perspicacia. L'incarico di segretario generale passa a Diego Fiumarella.

COMITATO CENTRALE U.E.C.I. Presidente: Giovanni DAMINELLI, via Lombardia 37, 20099 Sesto S.Giovanni (MI) – tel. 02.2621149 Vice presidente: Paola AMBROSETTO, via Emo 9/C, 30173 Mestre (VE) – tel. 041.5341532 – fax 041.612516 Segretario generale: Diego FIUMARELLA (delegato giovanile), Corso Italia 11, 10090 Castagneto Po (TO) – tel. 011.9132048 Consiglieri: don Duilio MAGNANI (segretario per l'informazione), viale C.Zavagli 73, 47900 Rimini, tel.-fax 0541.26447 Giovanni CONTI (cassiere e organizzazione congressi), via F.Filzi 51, 20032 Cormano (MI) – tel. 02.66301958 – fax 02.66302110 Luciano MANTAUT, Via Arnò 44, 10148 Torino TO, tel. 011.2266762 Ionne DE ANGELI BERTOZZI, via Quercioli 114, 54100 Massa (MC) – tel. 0585.792066 Silvia GARNERO, Via Cavour 40, 10036 Settimo Torinese (TO) – tel. 011.8000078 oppure 0118012635 Assistente Ecclesiastico: mons. Giovanni BALCONI, p.zza Duomo, 16, 20122 Milano, tel. 02.878014 (ab.) - 02.8556274 (Curia); Grafica e impaginazione di Katolika Sento: Mario GUlLLA, via Benadir 62, 13100 Vercelli, tel. 0161.259397 Nota bene: Tutte le comunicazioni alla redazione di Katolika Sento, vanno spedite al presidente UECI. - Per i versamenti in denaro utilizzare il c.c.p. n. 47127675 intestato a UNIONE ESPERANTISTA CATTOLICA ITALIANA (U.E.C.I.) ricordando di mettere sempre la causale del versamento.